Verbum

фокстэр’е́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі сабака з пароды тэр’ераў, з якім палююць на лісіц, барсукоў і іншых невялікіх звяроў, што жывуць у норах.

ця́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Адрывіста брахаць (пра сабаку, лісяня, шчаня).

Лісяня цяўкала, як сабака.

|| аднакр. ця́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. ця́ўканне, -я, н.

тупано́сы, -ая, -ае.

1. З шырокім або тоўстым носам, дзюбай (пра жывых істот).

Т. сабака.

2. З тупым, шырокім носам, наском (пра прадметы).

Тупаносыя чаравікі.

еката́ць, екачу́, яко́чаш, яко́ча; екачы́; незак. (разм.).

1. Голасна, працягла крычаць ад моцнага болю.

2. Скавытаць (пра жывёл).

У будцы екатаў сабака.

|| наз. еката́нне, -я, н.

цю́цька, -і, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Сабака.

Выскаленая пыса цюцькі.

2. Ужыв. як лаянкавае слова.

Гэта не пан, а ц., якіх свет не бачыў.

пакаёвы, -ая, -ае.

1. гл. пакой.

2. Хатні, звязаны са знаходжаннем у жылым памяшканні.

Пакаёвыя кветкі.

П. сабака (не дваровы). Пакаёвая тэмпература (звычайная для жылога памяшкання).