тапту́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Той, хто топчацца без справы, марудна робіць што-н.

|| ж. тапту́ха, -і, ДМу́се, мн. -і, -ту́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загато́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Тое, што і нарыхтоўшчык (разм.).

2. Той, хто робіць загатоўкі (у 2 знач.).

|| ж. загато́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек, які гаворыць або робіць пошласці.

|| ж. пашля́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. пашля́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мару́да, -ы, Д -у, Т -ам, М -дзе, м.; ДМ -дзе, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ру́д (разм.).

Чалавек, які вельмі павольна ўсё робіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рысава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца рысаваннем, хто робіць малюнкі для чаго-н.

Добры р., горшы гравёр.

|| ж. рысава́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вівісе́ктар, ‑а, м.

Спецыяліст, які робіць вівісекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстрэ́льшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць адстрэл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчэ́пшчык, ‑а, м.

Рабочы, які робіць адчэпку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акуліро́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць акуліроўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заме́ршчык, ‑а, м.

Той, хто робіць замеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)