дэндры́т, ‑а,
1. Чуллівы, звычайна разгалінаваны адростак нервовай клеткі.
2. Незакончаны ў
[Ад грэч. dendron — дрэва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэндры́т, ‑а,
1. Чуллівы, звычайна разгалінаваны адростак нервовай клеткі.
2. Незакончаны ў
[Ад грэч. dendron — дрэва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нераўнаме́рнасць, ‑і,
Уласцівасць нераўнамернага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сегмента́цыя, ‑і,
1. Дзяленне цела некаторых жывёл на шэраг участкаў — сегментаў.
2. Драбленне яйца на мноства клетак пры
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ку́калка ’стадыя ў
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дыспрапо́рцыя, ‑і,
Несуразмернасць паміж часткамі цэлага, адсутнасць прапарцыянальнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
матрыярха́т, ‑у,
Перыяд у
[Лац. mater — маці і грэч. archē — улада.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недаразві́ты, ‑ая, ‑ае.
Які не дасягнуў поўнага развіцця, затрымаўся ў росце,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перае́мнасць, ‑і,
Уласцівасць пераемнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рахі́т, ‑у,
Дзіцячая хвароба, якая характарызуецца парушэннямі ў
[Ад грэч. rháchis — спінны хрыбет, пазваночнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нутрэ́ц, ‑раца,
1. Анамалія ў
2. Самец жывёлы, які мае гэтую хваробу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)