рахі́т, ‑у,
Дзіцячая хвароба, якая характарызуецца парушэннямі ў развіцці касцявой і нервовай сістэм ад няправільнага мінеральнага абмену ў арганізме.
[Ад грэч. rháchis — спінны хрыбет, пазваночнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)