нача́льство нача́льства, -ва ср., мн. нет;

под нача́льством пад нача́льствам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каблу́к абца́с, -са м.;

держа́ть под каблуко́м трыма́ць пад пято́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стру́жка стру́жка, -кі ж.; (из-под рубанка) габлю́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сукно́ сукно́, -на́ ср.;

положи́ть под сукно́ палажы́ць пад сукно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хмелёк / быть под хмелько́м разг. быць пад ча́ркай, быць падвы́піўшы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эги́да миф., перен. эгі́да, -ды ж.;

под эги́дой пад эгі́дай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ружжо́, -жжа́ ср. ружьё;

у р.!воен. в ружьё!;

стая́ць пад ружжо́м — стоя́ть под ружьём;

прызва́ць пад р. — призва́ть под ружьё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́рка ж. рю́мка, сто́пка, ча́рка;

пад ~кайпод хмелько́м, под гра́дусом;

загляда́ць у ~ку — загля́дывать в буты́лку;

за ~кай — за рю́мкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́пітка ’выпіўка’ (З нар. сл., навагр.). Укр. ви́питок (у выразе под випитком ’падвыпіўшы’), польск. wypitka, каш. vëpitka. Да выпіць ад залежн. дзеепрым. выпіты з суф. ‑ка. Гл. піць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́д’ездзень ’ліслівец’, ’той, хто ўмешваецца не ў сваю справу’ (Нас.). Конфіксальнае ўтварэнне з экспрэсіяй непахвальнасці ад ездзіць (гл.), прыстаўка под- гут мае значэнне набліжэння з напрамкам знізу ўверх. Распаўсюджаны тып словаўтварэння для абазначэння лісліўца або сапраўды прыхільнага чалавека, хітрых паводзінаў: пад‑/под + дзеяслоў руху, параўн. падʼехаць ’паддобрыцца да каго-небудзь’ (Нас., Юрч. Вытв.) < ехаць; пад‑ бегі ’хітрае абыходжанне’ (Байк. і Некр.) < бегаць; падходлівы ’таварыскі’ (ЛА, 3) < хадзіць; падлізнік ’падыходны чалавек’ (Юрч. СНЛ) < лазіць; параўн. яшчэ рус. подкатиться ’падлізацца’ < катиться.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)