Ле́та миф. Ле́та, -ты ж.;

ка́нуть в Ле́ту уст. сце́рціся з па́мяці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саматрэніро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Трэніроўка сваёй памяці, нервовай сістэмы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упо́мніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Разм. Запомніць, утрымаць у памяці. Дзе ты ўсё ўпомніш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

помраче́ние зацямне́нне, -ння ср.;

помраче́ние созна́ния зацямне́нне свядо́масці (па́мяці);

◊

уму́ помраче́ние про́ста дзі́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поры́ться пакапа́цца, (много, долго, неоднократно) папако́пвацца, папакапа́цца;

◊

поры́ться в па́мяти пакапа́цца ў па́мяці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысвяці́ць, -вячу́, -ве́ціш, -ве́ціць; -ве́чаны; зак., што каму-чаму.

1. Прызначыць, аддаць.

П. жыццё мастацтву.

2. Зрабіць, стварыць што-н. у гонар каго-, чаго-н.

П. кнігу памяці бацькоў.

|| незак. прысвяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прысвячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забы́цца, -бу́дуся, -бу́дзешся, -бу́дзецца; -бу́дзься; зак.

1. Тое, што і забыць (разм.).

З. прозвішча знаёмага.

З. пра даручэнне.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Не захавацца ў памяці.

Тое здарэнне ўжо амаль забылася.

|| незак. забыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Аглама́жжацца ’пазбавіцца памяці і ўвагі’ (Нас.), агламажжаць ’аглушаць’ (Грыг.), агламажоны. Магчыма, ‑ажж‑ < ‑ажд‑ < ‑азд‑. Гл. агламаздаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

занатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што і з дадан. сказам.

1. Запісаць што‑н. для памяці, зрабіць нататку. Я спяшаюся занатаваць у запісной кніжцы пачутае і бачанае. Галавач. // Заўважыць для сябе, адзначыць у памяці. [Дзед Талаш] занатаваў сабе: на людзях трэба быць такім жа асцярожным, як і на балотнай дрыгве. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́мятацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Апрытомнець, прыйсці да памяці; зноў пачаць спакойна разважаць і дзейнічаць.

Апамятаўся ён у шпіталі.

2. Адумаўшыся, зразумець сваю памылку.

Апамятайся, што ты гаворыш!

3. Агледзецца, заўважыць.

Мы і а. не паспелі, як мінуўся наш адпачынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)