Verbum

моцна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. моцны, напр.: моцнадзейны, моцнатокавы, моцнавільготны, моцнавязкі, моцназабруджаны, моцнасалёны, моцнажалезісты, моцнапорысты.

рык, -у, м.

Моцны працяглы роў (хатніх жывёл); дзікі роў, злоснае рыканне (лясных жывёл).

Р. каровы.

Ільвіны р.

засаро́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., каго.

Дакараючы або выкрываючы ў чым-н., прымусіць адчуць моцны сорам.

З. гарэзніка.

звяры́ны, -ая, -ае.

1. гл. звер.

2. перан. Вельмі моцны (пра што-н. цяжкае або жорсткае, лютае).

Звярыная нянавісць.

параксі́зм, -у, м. (кніжн.).

Моцны прыступ хваробы (пачуцця), які адбываецца перыядычна.

П. кашлю.

П. адчаю.

|| прым. параксізма́льны, -ая, -ае.

надзе́йны, -ая, -ае.

Такі, на якога можна спадзявацца, трывалы, моцны; пэўны.

Н. чалавек.

Надзейнае ўмацаванне.

|| наз. надзе́йнасць, -і, ж.

несуце́шны, -ая, -ае.

Такі, якога цяжка або немагчыма суцешыць; моцны па сіле праяўлення.

Н. боль.

|| наз. несуце́шнасць, -і, ж.

выно́слівы, -ая, -ае.

Фізічна моцны, трывалы, здольны многа вынесці (у 5 знач.).

В. конь.

В. спартсмен.

|| наз. выно́слівасць, -і, ж.

неўтаймава́ны, -ая, -ае.

Такі, якога цяжка, немагчыма ўтаймаваць, стрымаць, сцішыць; вельмі моцны.

Н. агонь.

Неўтаймаваная лютасць.

|| наз. неўтаймава́насць, -і, ж.

джын¹, -у, м.

Моцны алкагольны напой, які вырабляецца шляхам перагонкі пшанічнага спірту, настоенага на ядлоўцавых ягадах.

Адведалі па чарцы джыну.