саа́мский саа́мскі;

саа́мский язы́к саа́мская мо́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старославя́нский стараславя́нскі;

старославя́нский язы́к стараславя́нская мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фи́нский фі́нскі;

фи́нский язы́к фі́нская мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флама́ндский флама́ндскі;флама́ндский язы́к флама́ндская мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

францу́зский францу́зскі;

францу́зский язы́к францу́зская мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

церковнославя́нский царкоўнаславя́нскі;

церковнославя́нский язы́к царкоўнаславя́нская мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эзо́повский эзо́паўскі;

эзо́повский язы́к эзо́паўская мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

першаэлеме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Асноўны, галоўны элемент, састаўная вызначальная частка чаго-н.

Першаэлементам літаратуры з’яўляецца мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ву́сны², -ая, -ае.

Які вымаўляецца, не пісьмовы.

Вусная заява.

Вусная мова.

Вусная народная творчасць.

|| наз. ву́снасць, -і, ж. (спец.).

В. судовага разбору.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

санскры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Літаратурная мова старажытнай Індыі; санскрыцкая мова.

[Санскр. samskrta — літаральна апрацаваны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)