Verbum

зіхо́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і зіхатлівы. Стомлена жмурачыся ад зіхотнага сонца, .. [Ганна] перавяла позірк на поле. Мележ.

дзеўчаня́ і дзеўчанё, ‑няці; мн. ‑нят; н.

Маленькая дзяўчына. Дзеўчанё спала, палажыўшы русявую галоўку на матчыны калені. Мележ.

ды́мчаты, ‑ая, ‑ае.

Шараваты, колерам падобны на дым. Дымчатыя акуляры. □ Вецер хутка гнаў цёмна-сінія дымчатыя хмары. Мележ.

вераўча́ны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з вяроўкі. Вераўчаная аброць. □ Ішоў, памахваючы доўгай вераўчанай пугай, яшчэ санлівы хлопец-пастух. Мележ.

ві́слы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і абвіслы. У.. [Змітра] быў аброслы шчацінаю твар, даўно не стрыжаныя віслыя вусы. Мележ.

высачэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і высачэзны. Калі ўваходзілі ў пройму дзвярэй, то бачылі вакол высачэнныя сцены. Мележ.

укамплектава́цца, ‑туецца; зак.

Стаць укамплектаваным. Палкоўнік, напэўна, зараз загадае ехаць за папаўненнем і танкамі, брыгада хутка ўкамплектуецца. Мележ.

чужа́цкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць чужацкага. Васіль адолеў сябе, сваю чужацкасць, кінуў спадылба раўнівы позірк: — А ты як? Мележ.

яхі́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан яхіднага. — Можна і зусім уцячы, — мякка, з яхіднасцю параіў Собаль, — дэзерціраваць. Мележ.

міні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Залажыць (закладваць) міну (міны). Вораг, адступаючы, узрываў масты, мініраваў пераправы. Мележ.

[Ням. minieren, ад фр. mine.]