краб, ‑а, м.

Дзесяціногі кароткахвосты рак, пераважна марскі. Камчацкі краб.

[Гал. krab.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лукамо́р’е, ‑я, н.

Уст. паэт. Звілісты марскі бераг або заліў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́дыя, ‑і, ж.

Спец. Двухстворкавы марскі малюск, прыдатны для яды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэве́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Невялікі ядомы марскі рак; мяса гэтага рака.

Салат з крэветак.

|| прым. крэве́тачны, -ая, -ае.

Крэветачнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́зі, -зей.

Азёрны або марскі іл як лекавы сродак, а таксама месца, дзе ім лечацца.

Лячыцца гразямі.

Паехаць на г.

|| прым. гра́зевы, -ая, -ае.

Гразевая ванна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВМФ м., нескл. (вае́нна-марскі́ флот) ВМФ (вое́нно-морско́й флот)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кальма́р, ‑а, м.

Галаваногі марскі малюск, мяса якога з’яўляецца каштоўным харчовым прадуктам.

[Фр. calmar.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карака́ціца, -ы, мн. -ы, -ціц, ж.

1. Марскі малюск з групы галаваногіх, які пры небяспецы выпускае фарбавальнае рэчыва.

2. перан. Пра няўклюднага чалавека з кароткімі нагамі (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ёж зоол. во́жык, -ка м.;

морско́й ёж марскі́ во́жык.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іхтыяза́ўр, ‑а, м.

Вымерлы марскі паўзун з рыбападобным целам даўжынёй да 12 м.

[Ад грэч. ichtýs — рыба і saura — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)