тра́ліцца, ‑ліцца; незак.

Зал. да траліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклі́цца, ‑ліцца; незак.

Зал. да шкліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заце́пліцца, ‑ліцца і зацяплі́цца, ‑ліцца; зак.

Разм. Загарэцца слабым полымем. Зацеплілася свечка. // перан. Узнікнуць, з’явіцца. Зацеплілася надзея. □ У камісара зацеплілася бацькоўская пяшчота. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абку́кліцца, ‑ліцца; зак.

Тое, што і акукліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́цепліцца, ‑ліцца; зак.

Разм. Нагрэцца (пра памяшканне).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закабалі́цца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Закабаліць сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакрухма́ліцца, ‑ліцца; зак.

Аказацца перакрухмаленым. Бялізна перакрухмалілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прама́сліцца, ‑ліцца; зак.

Насыціцца маслам. Папера прамаслілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цурча́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ць; незак.

1. Цячы, ліцца цурком.

2. Утвараць гукі булькання, пералівання (пра вадкасць).

|| наз. цурча́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мы́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; незак.

1. гл. мыліць.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Распускаючыся ў вадзе, даваць пену.

Мыла добра мыліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)