Verbum

дэпо́вец, ‑поўца, м.

Разм. Рабочы дэпо. І колькі вунь гэтых вагонаў, цэлы пасёлак — жывуць у іх дэпоўцы. Лынькоў.

жада́цца, ‑аецца; безас. незак., чаго або з інф.

Хацецца. Так жадалася вярнуць зноў усё пражытае, усё былое... Лынькоў.

гурма́н, ‑а, м.

Любіцель і знаток далікатных страў. За сталом Элінора пераканалася, што муж яе сапраўдны гурман. Лынькоў.

[Фр. gourmand.]

дажджлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Багаты дажджом, з частымі дажджамі. Неба было шэрае, халоднае, нібы ў познюю дажджлівую восень. Лынькоў.

вы́карпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Корпаючы, дастаць, выняць. Міколка выкарпаў з цяпла дзесяць печаных бульбін. Лынькоў.

прычака́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., каго-чаго.

Разм. Тое, што і прычакаць. Ледзь прычакаўся.. [Алёшка] ранняга вячэрняга змроку. Лынькоў.

фотааб’екты́ў, ‑тыва, м.

Аб’ектыў фатаграфічнага апарата. Відаць, загадвалі яму [юнаку] спецыяльна глядзець у фотааб’ектыў, калі рабілі гэты здымак. Лынькоў.

цямне́цца, ‑еецца; незак.

Тое, што і цямнець (у 2, 3 знач.). Ужо цямнелася, як Сілівон пакінуў пажарышча. Лынькоў.

шко́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы школьніку, яго ўзросту. Са школьніцкай гарэзлівасцю крыкнула.. Любка [Коху]: — Ты зусім не ведаеш.. слова [патрыятызм]. Лынькоў.

неўваро́ткі, ‑ая, ‑ае.

Абл. Непаваротлівы; марудны. Быў гэта чалавек неўвароткі, вельмі марудны ў рухах, па характару пануры, маўклівы. Лынькоў.