узле́ссе ср. (край леса) опу́шка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непоча́тый разг. непача́ты; (нетронутый) некрану́ты, някра́нуты;

непоча́тый край, непоча́тый у́гол (кого, чего) непача́ты край (каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бро́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, бро́вак, ж.

Край абочыны, кювета на дарогах і пад.

Сядзець на броўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязле́сны, -ая, -ае.

Які не мае лясоў, лясной расліннасці.

Б. край.

|| наз. бязле́ссе, -я, н. і бязле́сіца, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязве́даны, -ая, -ае.

Які не даследавалі, не вывучылі раней; зусім незнаёмы.

Н. край.

Нязведанае пачуццё.

|| наз. нязве́данасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мясцо́васць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Пэўная прастора на зямной паверхні.

Гарыстая м.

2. Край, раён, акруга.

Сельская м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

краі́на, -ы, мн. -ы, краі́н, ж.

1. Мясцовасць, тэрыторыя, край (у 2 знач.).

Горная к.

Цёплыя краіны.

2. Дзяржава.

Родная к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., што.

Расплавіць край або паверхню чаго-н., нагрэўшы да высокай тэмпературы.

|| незак. аплаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ускра́ек, -ра́йку, мн.а́йкі, -ра́йкаў, м.

Крайняя частка якой-н. прасторы, край стала, ложка і пад.

У. лесу.

Сесці на ўскрайку ложка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Камча́тская о́бласть уст. Камча́цкая во́бласць; см. Камча́тский край.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)