Verbum

занараві́цца, -раўлю́ся, -ро́вішся, -ро́віцца; занаравіўся, -вілася; зак.

Занатурыцца, уперціся.

Конь занаравіўся, не хоча ісці ў брод.

була́ны, -ая, -ае.

Светла-жоўты з чорным хвастом і чорнай грываю (пра масць коней).

Б. конь.

хру́мкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Тое, што і хрумстаць.

Конь хрумкае авёс.

|| наз. хру́мканне, -я, н.

на́едзь, -і, ж.

Камень на зубах у каня.

Конь дужа стары — бачыш, на зубах якая н.

распу́тацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Вызваліцца ад пута.

Конь распутаўся.

|| незак. распу́твацца, -аецца.

рассядла́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Вызваліцца ад сядла.

Конь рассядлаўся.

|| незак. рассядло́ўвацца, -аецца.

зае́зджаны, -ая, -ае (разм.).

1. Стомлены, змучаны.

З. конь.

2. Даўно вядомы ўсім, збіты.

Заезджаная тэма.

З. жарт.

першэро́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Конь-ламавік буйной і вынослівай пароды.

|| прым. першэро́нскі, -ая, -ае.

Першэронская парода.

рыса́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Пародзісты, рысісты конь.

Памчаць на рысаку.

Арлоўскія рысакі.

|| прым. рыса́чы, -ая, -ае.