палажэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Звод правіл, законаў, якія датычацца чаго-н.

П. аб выбарах.

2. Навуковае сцверджанне, сфармуляваная думка.

Асноўныя палажэнні кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кнігапрадаве́ц, ‑даўца, м.

Работнік кнігарні, які прадае кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падраздзе́л, ‑а, м.

Частка раздзела (кнігі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зляпі́цца сов. слепи́ться;

лісты́ кні́гі ~пі́ліся — листы́ кни́ги слепи́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скупі́ць сов. скупи́ть;

с. усе́ кні́гі — скупи́ть все кни́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагарта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

1. Тое, што і прагарнуць (у 1 знач.).

2. Правесці які-н. час, гартаючы што-н.

Увесь вечар прагартаў кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экслі́брыс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Памастацку аформлены знак, які паказвае на прыналежнасць кнігі ўладальніку (звычайна ў выглядзе пячаткі, наклейкі і пад.).

|| прым. экслі́брысны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўмільённы, ‑ая, ‑ае.

Колькасцю ў паўмільёна. Паўмільённы тыраж кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аната́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Кароткая характарыстыка кнігі, артыкула і пад., якая ў асноўным перадае іх змест, дае ацэнку.

А. падручніка.

|| прым. анатацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыва́львацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.

Вываліцца, выпасці адкуль-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Кнігі павывальваліся з партфеля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)