недачы́таны, ‑ая, ‑ае.

Не прачытаны да канца. Недачытаная кніга. Недачытаны ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіта́б, ‑а, м.

Рэлігійная кніга, напісаная на беларускай мове арабскім пісьмом.

[Араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рахунко́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і рахункаводчы. Рахунковая кніга. Рахунковы работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́ведны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да споведзі. Споведная кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыёдзь, ‑і, ж.

Хрысціянская богаслужэбная кніга, у якой змешчаны трохпесенныя каноны.

[Грэч. tri — трох і ōdē — песня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вызнача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Тое, што вызначае, выражае сабой што-н. (кніжн.).

Рытмічны в.

2. Кніга для даведак пры вызначэнні чаго-н. (спец.).

В. раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. змясціць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Мець, заключаць у сабе.

Лякарства змяшчае вісмут.

Кніга змяшчае многа важных фактаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міне́я, ‑і, ж.

Царкоўная кніга з тэкстам набажэнстваў на кожны дзень месяца.

[Ад грэч. mēnaja — месячны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неразго́рнуты, ‑ая, ‑ае.

Не раскрыты (пра што‑н. загорнутае, складзенае). Неразгорнутая кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшы́цца, ‑шыецца; зак.

Распароцца (пра што‑н. сшытае). Кніга расшылася. Шво расшылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)