се́кцыя I ж., в разн. знач. се́кция;

спарты́ўная с. клу́ба — спорти́вная се́кция клу́ба;

с. параво́га ацяпле́ння — се́кция парово́го отопле́ния

се́кцыя II ж., мед. се́кция;

с. тру́па — се́кция тру́па

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клу́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клуба ​1, належыць яму. Клубная работа. Клубная зала. Клубны будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рухавічо́к, ‑чка, м.

Памянш. да рухавік (у 1 знач.); невялікі рухавік. Ля клуба перастаў тарахцець рухавічок. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вестыбю́ль, ‑я, м.

Пярэдняя пры парадным уваходзе ў памяшканне (пераважна грамадскага прызначэння). Вестыбюль тэатра. Вестыбюль клуба. Вестыбюль метро.

[Фр. verstibule.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умяшча́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць умяшчальнага (у 1 знач.). Умяшчальнасць клуба.

2. Здольнасць умяшчаць пэўную колькасць чаго‑н.; ёмістасць. Умяшчальнасць цыстэрны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

якабі́нец, ‑нца, м.

1. Гіст. Прадстаўнік рэвалюцыйна-дэмакратычных слаёў французскай буржуазнай рэвалюцыі канца 18 ст., член якабінскага клуба.

2. Уст. Чалавек рэвалюцыйных перакананняў; вальнадумец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кракавя́к, ‑а, м.

Польскі нацыянальны танец, а таксама музыка да гэтага танца. Танцаваць кракавяк. □ Калі ж зайграў аркестр кракавяк, вялікі зал клуба закруціўся мяцеліцай рознакаляровай вопраткі. Скрыпка.

[Польск. krakowiak.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́кция​I в разн. знач. се́кцыя, -цыі ж.;

рабо́та по се́кциям на нау́чной конфере́нции рабо́та па се́кцыях на навуко́вай канферэ́нцыі;

се́кция водяно́го отопле́ния се́кцыя вадзяно́га ацяпле́ння;

се́кция электромото́ра се́кцыя электрамато́ра;

спорти́вная се́кция клу́ба спарты́ўная се́кцыя клу́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клубі́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму клуба ​2, складаецца з клубоў. Вецер хутка гнаў цёмна-сінія дымчатыя хмары, засцілаючы імі ватныя клубістыя воблакі. Мележ. Кружок лазняку вынырае з клубістага кужалю туману зусім нечакана. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымеркава́ць, ‑мяркую, ‑мяркуеш, ‑мяркуе; зак.

1. што. Прыстасаваць да чаго‑н. (у часе, тэрміне). Прымеркаваць выданне кнігі да юбілею. Прымеркаваць адкрыццё клуба да свята.

2. Прыйсці ў патрэбны момант; трапіць у час. Прымеркаваў к самаму абеду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)