усеславя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які ахоплівае ўсе славянскія народы, мае значэнне для ўсяго славянства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эзатэры́чны, ‑ая, ‑ае.

Тайны, зразумелы толькі для азнаёмленых; проціл. экзатэрычны. Эзатэрычнае значэнне абраду.

[Ад грэч. esōterikos — унутраны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знамяна́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Важны, выдатны па значэнню. Знамянальная дата. Знамянальныя падзеі.

2. Які мае асаблівы сэнс, асаблівае значэнне. Усе глядзелі на сцягі, як на нейкую знамянальную з’яву. Шамякін.

3. Які мае самастойнае значэнне. Знамянальныя часціны мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. ацаніць.

2. Думка, меркаванне пра якасць, значэнне каго-, чаго-н.

Даць ацэнку.

3. Адзнака, абазначэнне ступені ведаў і паводзін вучняў.

А. па літаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рудыме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Недаразвіты, астаткавы орган арганізма, які страціў сваё першапачатковае значэнне ў працэсе эвалюцыйнага развіцця.

2. перан. Астатак, рэшткі якой-н. з’явы (кніжн.).

|| прым. рудымента́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

огро́мный вялі́кі, веліза́рны, вялі́зны, велічэ́зны;

огро́мное значе́ние вялі́кае (веліза́рнае) значэ́нне;

огро́мный дом вялі́кі (вялі́зны, велічэ́зны) дом.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перано́сны

1. перено́сный, переносно́й;

~ная ля́мпа — перено́сная (переносна́я) ла́мпа;

2. перено́сный;

~нае значэ́нне сло́ва — перено́сное значе́ние сло́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камюніке́, нескл., н.

Афіцыйнае паведамленне ўрада па пытаннях, якія маюць міжнароднае значэнне. Апублікаваць камюніке.

[Фр. communiqué.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашало́т, ‑а, М ‑лоце, м.

Буйное марское млекакормячае атрада кітоў, якое мае прамысловае значэнне.

[Фр. cachalot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакт, ‑а, М пакце, м.

Міжнародны дагавор, пагадненне, які мае звычайна вялікае палітычнае значэнне.

[Ад лац. pactum — дагавор.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)