ту́чный
1. сы́ты, тлу́сты, по́ўны, гла́дкі;
2. (о земле) тлу́сты, урадлі́вы;
3. (о колосе, зерне) я́драны, налі́ты, по́ўны; (сочный и густой — о траве или с густой и сочной травой — о луге) сакаві́ты, со́чны, сакаўны́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ры́ться несов.
1. (копаться) капа́цца;
ры́ться в земле́ капа́цца ў зямлі́;
2. (перебирать, разыскивая, изучая) капа́цца; (о животных) ры́цца;
ры́ться в кни́гах капа́цца ў кні́гах;
3. (шарить, искать) шука́ць;
ры́ться в карма́нах шука́ць у кішэ́нях.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыле́гчы (да чаго і без дап.) сов., в разн. знач. приле́чь;
п. адпачы́ць — приле́чь отдохну́ть;
трава́ ~лягла́ да зямлі́ — трава́ прилегла́ к земле́;
суке́нка до́бра ~лягла́ да фігу́ры — пла́тье хорошо́ прилегло́ к фигу́ре
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тучне́ть несов.
1. (о ком-л.) сыце́ць, тлусце́ць, паўне́ць, гладчэ́ць;
2. (о земле) тлусце́ць, набіра́цца сі́лы;
3. (о колосе, зерне) ядране́ць, наліва́цца, паўне́ць; (о траве) станаві́цца сакаві́тым (больш сакаві́тым, сакаўны́м, больш сакаўны́м, сакаўне́йшым, со́чным, больш со́чным, сачне́йшым).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
удо́бный
1. зру́чны;
удо́бный дива́н выго́дная (зру́чная, ёмкая) кана́па;
удо́бный моме́нт зру́чны мо́мант;
2. (вполне приспособленный) выго́дны, зру́чны, ёмкі;
удо́бный прое́зд выго́дны (зру́чны) прае́зд;
удо́бный форма́т кни́ги зру́чны фарма́т кні́гі;
3. (пригодный — о земле) с.-х. прыда́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цяга́ць несов.
1. в разн. знач. таска́ть; (тянуть рывками — ещё) дёргать;
ц. бярве́нні — таска́ть брёвна;
ц. ваду́ са сту́дні — таска́ть во́ду из коло́дца;
ліса́ курэ́й цяга́е — лиса́ кур таска́ет;
пя́ты сезо́н паліто́ цягае́ — прост. пя́тый сезо́н пальто́ таска́ет;
ц. за валасы́ — таска́ть (дёргать) за во́лосы;
ц. па суда́х — таска́ть по суда́м;
2. (по земле) волочи́ть;
дзяўчы́нка цяга́е ху́стку па зямлі́ — де́вочка воло́чит плато́к по земле́;
◊ ледзь ногі ц. — едва́ (е́ле) но́ги волочи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́капаць сов.
1. (сделать в земле углубление) вы́рыть, вы́копать;
2. (копая, вынуть из земли) вы́копать, вы́рыть;
в. бу́льбу — вы́копать (вы́рыть) карто́фель;
3. перен., разг. вы́копать, откопа́ть;
дзе вы ~палі таку́ю кні́гу? — где вы вы́копали (откопа́ли) таку́ю кни́гу?
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разде́лать сов.
1. (о земле) разрабі́ць, урабі́ць;
2. (обработать) вы́рабіць; (окрасить) пафарбава́ць, размалява́ць;
разде́лать шкаф под дуб вы́рабіць (пафарбава́ць) ша́фу пад дуб;
3. (тушу животного) разабра́ць;
4. (расширить) спец. разрабі́ць, пашы́рыць;
5. перен., прост. даць ды́хту (чо́су);
◊
разде́лать под оре́х даць ды́хту (чо́су);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приби́ть сов., в разн. знач. прыбі́ць, мног. папрыбіва́ць; (волной — ещё) прыгна́ць, мног. папрыганя́ць;
приби́ть полови́цу прыбі́ць масні́чыну;
траву́ дождём приби́ло к земле́ траву́ дажджо́м прыбі́ла да зямлі́;
бревно́ приби́ло к бе́регу бервяно́ прыбі́ла (прыгна́ла) да бе́рага;
приби́ть до полусме́рти прыбі́ць да паўсме́рці;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тачы́цца I несов., страд. точи́ться; см. тачы́ць I
тачы́цца II несов.
1. (в земле) ры́ться;
крот то́чыцца — крот ро́ется;
2. (в дереве и т.п.) грызть;
ша́шаль то́чыцца ў стале́ — ша́шель грызёт стол;
3. страд. точи́ться; гры́зться; см. тачы́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)