ту́чный

1. сы́ты, тлу́сты, по́ўны, гла́дкі;

2. земле) тлу́сты, урадлі́вы;

3. (о колосе, зерне) я́драны, налі́ты, по́ўны; (сочный и густой — о траве или с густой и сочной травой — о луге) сакаві́ты, со́чны, сакаўны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́ться несов.

1. (копаться) капа́цца;

ры́ться в земле́ капа́цца ў зямлі́;

2. (перебирать, разыскивая, изучая) капа́цца; (о животных) ры́цца;

ры́ться в кни́гах капа́цца ў кні́гах;

3. (шарить, искать) шука́ць;

ры́ться в карма́нах шука́ць у кішэ́нях.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыле́гчы (да чаго і без дап.) сов., в разн. знач. приле́чь;

п. адпачы́ць — приле́чь отдохну́ть;

трава́ ~лягла́ да зямлі́ — трава́ прилегла́ к земле́;

суке́нка до́бра ~лягла́ да фігу́ры — пла́тье хорошо́ прилегло́ к фигу́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тучне́ть несов.

1. (о ком-л.) сыце́ць, тлусце́ць, паўне́ць, гладчэ́ць;

2. земле) тлусце́ць, набіра́цца сі́лы;

3. (о колосе, зерне) ядране́ць, наліва́цца, паўне́ць; (о траве) станаві́цца сакаві́тым (больш сакаві́тым, сакаўны́м, больш сакаўны́м, сакаўне́йшым, со́чным, больш со́чным, сачне́йшым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удо́бный

1. зру́чны;

удо́бный дива́н выго́дная (зру́чная, ёмкая) кана́па;

удо́бный моме́нт зру́чны мо́мант;

2. (вполне приспособленный) выго́дны, зру́чны, ёмкі;

удо́бный прое́зд выго́дны (зру́чны) прае́зд;

удо́бный форма́т кни́ги зру́чны фарма́т кні́гі;

3. (пригодный — о земле) с.-х. прыда́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяга́ць несов.

1. в разн. знач. таска́ть; (тянуть рывками — ещё) дёргать;

ц. бярве́нні — таска́ть брёвна;

ц. ваду́ са сту́дні — таска́ть во́ду из коло́дца;

ліса́ курэ́й цяга́е — лиса́ кур таска́ет;

пя́ты сезо́н паліто́ цягае́прост. пя́тый сезо́н пальто́ таска́ет;

ц. за валасы́ — таска́ть (дёргать) за во́лосы;

ц. па суда́х — таска́ть по суда́м;

2. (по земле) волочи́ть;

дзяўчы́нка цяга́е ху́стку па зямлі́ — де́вочка воло́чит плато́к по земле́;

ледзь ногі ц. — едва́ (е́ле) но́ги волочи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́капаць сов.

1. (сделать в земле углубление) вы́рыть, вы́копать;

2. (копая, вынуть из земли) вы́копать, вы́рыть;

в. бу́льбу — вы́копать (вы́рыть) карто́фель;

3. перен., разг. вы́копать, откопа́ть;

дзе вы ~палі таку́ю кні́гу? — где вы вы́копали (откопа́ли) таку́ю кни́гу?

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разде́лать сов.

1. земле) разрабі́ць, урабі́ць;

2. (обработать) вы́рабіць; (окрасить) пафарбава́ць, размалява́ць;

разде́лать шкаф под дуб вы́рабіць (пафарбава́ць) ша́фу пад дуб;

3. (тушу животного) разабра́ць;

4. (расширить) спец. разрабі́ць, пашы́рыць;

5. перен., прост. даць ды́хту (чо́су);

разде́лать под оре́х даць ды́хту (чо́су);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приби́ть сов., в разн. знач. прыбі́ць, мног. папрыбіва́ць; (волной — ещё) прыгна́ць, мног. папрыганя́ць;

приби́ть полови́цу прыбі́ць масні́чыну;

траву́ дождём приби́ло к земле́ траву́ дажджо́м прыбі́ла да зямлі́;

бревно́ приби́ло к бе́регу бервяно́ прыбі́ла (прыгна́ла) да бе́рага;

приби́ть до полусме́рти прыбі́ць да паўсме́рці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тачы́цца I несов., страд. точи́ться; см. тачы́ць I

тачы́цца II несов.

1. (в земле) ры́ться;

крот то́чыцца — крот ро́ется;

2. (в дереве и т.п.) грызть;

ша́шаль то́чыцца ў стале́ — ша́шель грызёт стол;

3. страд. точи́ться; гры́зться; см. тачы́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)