танцза́ла, ‑ы, ж. і танцза́л, ‑а, м.

Зала (зал), дзе танцуюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фізкульту́ра, -ы, ж.

Усебаковае ўмацаванне і ўдасканаленне чалавечага цела пры дапамозе фізічных практыкаванняў, а таксама адпаведная дысцыпліна.

Зала для фізкультуры.

Адпусціць сродкі на фізкультуру.

|| прым. фізкульту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пассажи́р пасажы́р, -ра м.;

зал для пассажи́ров за́ла для пасажы́раў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ставачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выстаўкі. Выставачная зала. Выставачны павільён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камута́тарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камутатара. Камутатарная зала. Камутатарны шнур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіназа́ла, ‑ы, ж. і кіназа́л, ‑а, м.

Глядзельная зала (зал) у кінатэатры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыта́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для чытання, заняткаў з кнігамі, часопісамі. Чытальная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філармо́нія, -і, мн. -і, -ній, ж.

1. Установа, якая займаецца арганізацыяй канцэртаў і прапагандай музычнага мастацтва.

Артыст філармоніі.

2. Канцэртная зала такой установы.

|| прым. філармані́чны, -ая, -ае.

Ф. аркестр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аванза́ла, ‑ы, ж.

Пярэдняя зала, пакоі перад галоўнай залай у вялікіх грамадой памяшканнях, палацах.

[Ад фр. avant — перад і salle — зала.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двух’я́русны, ‑ая, ‑ае.

З двума ярусамі, у два ярусы. Двух’ярусная зала тэатра. Двух’ярусныя нары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)