дабры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., каго-што.

Закончыць брыццё каго‑, чаго‑н. Дабрыць бараду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давы́канаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закончыць выкананне чаго‑н. Давыканаць план за паўгоддзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; заг. дэталі; зак., каго-што.

Закончыць галіць каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што.

Закончыць малацьбу чаго‑н. Дамалаціць грэчку. Дамалаціць авёс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недасе́яць, ‑сею, ‑сееш, ‑сее; зак., што і чаго.

Пасеяць менш, чым належыць; не закончыць сяўбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дала́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Закончыць наладжванне чаго‑н.; давесці да ладу. Даладзіць дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што і без дап.

Прабыць дзе-н., у якіх-н. умовах і пад., чакаючы заканчэння чаго-н. або пакуль хто-н. закончыць што-н.

П. дождж.

Усіх не перачакаеш.

П. паўгадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэ́рмін¹, -у, м.

1. Пэўны адрэзак часу, адведзены для чаго-н.

Закончыць работу ў месячны т.

2. Вызначаны час, дата, да наступлення якой або пасля якой павінна што-н. адбыцца, закончыцца і пад.

Набліжаўся т. уступных экзаменаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

далуза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закончыць лузанне чаго‑н., палузаць усё. Далузаць фасолю. Далузаць арэхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамя́ць, ‑мну, ‑мнеш, ‑мне; ‑мнём, ‑мняце; зак., што.

Закончыць мяць; змяць поўнасцю, да канца. Дамяць лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)