лімо́нна-жо́ўты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лімо́нна-жо́ўты |
лімо́нна-жо́ўтая |
лімо́нна-жо́ўтае |
лімо́нна-жо́ўтыя |
| Р. |
лімо́нна-жо́ўтага |
лімо́нна-жо́ўтай
лімо́нна-жо́ўтае |
лімо́нна-жо́ўтага |
лімо́нна-жо́ўтых |
| Д. |
лімо́нна-жо́ўтаму |
лімо́нна-жо́ўтай |
лімо́нна-жо́ўтаму |
лімо́нна-жо́ўтым |
| В. |
лімо́нна-жо́ўты (неадуш.)
лімо́нна-жо́ўтага (адуш.) |
лімо́нна-жо́ўтую |
лімо́нна-жо́ўтае |
лімо́нна-жо́ўтыя (неадуш.)
лімо́нна-жо́ўтых (адуш.) |
| Т. |
лімо́нна-жо́ўтым |
лімо́нна-жо́ўтай
лімо́нна-жо́ўтаю |
лімо́нна-жо́ўтым |
лімо́нна-жо́ўтымі |
| М. |
лімо́нна-жо́ўтым |
лімо́нна-жо́ўтай |
лімо́нна-жо́ўтым |
лімо́нна-жо́ўтых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
све́тла-жо́ўты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
све́тла-жо́ўты |
све́тла-жо́ўтая |
све́тла-жо́ўтае |
све́тла-жо́ўтыя |
| Р. |
све́тла-жо́ўтага |
све́тла-жо́ўтай
све́тла-жо́ўтае |
све́тла-жо́ўтага |
све́тла-жо́ўтых |
| Д. |
све́тла-жо́ўтаму |
све́тла-жо́ўтай |
све́тла-жо́ўтаму |
све́тла-жо́ўтым |
| В. |
све́тла-жо́ўты (неадуш.)
све́тла-жо́ўтага (адуш.) |
све́тла-жо́ўтую |
све́тла-жо́ўтае |
све́тла-жо́ўтыя (неадуш.)
све́тла-жо́ўтых (адуш.) |
| Т. |
све́тла-жо́ўтым |
све́тла-жо́ўтай
све́тла-жо́ўтаю |
све́тла-жо́ўтым |
све́тла-жо́ўтымі |
| М. |
све́тла-жо́ўтым |
све́тла-жо́ўтай |
све́тла-жо́ўтым |
све́тла-жо́ўтых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зялёна-бе́ла-жо́ўты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зялёна-бе́ла-жо́ўты |
зялёна-бе́ла-жо́ўтая |
зялёна-бе́ла-жо́ўтае |
зялёна-бе́ла-жо́ўтыя |
| Р. |
зялёна-бе́ла-жо́ўтага |
зялёна-бе́ла-жо́ўтай
зялёна-бе́ла-жо́ўтае |
зялёна-бе́ла-жо́ўтага |
зялёна-бе́ла-жо́ўтых |
| Д. |
зялёна-бе́ла-жо́ўтаму |
зялёна-бе́ла-жо́ўтай |
зялёна-бе́ла-жо́ўтаму |
зялёна-бе́ла-жо́ўтым |
| В. |
зялёна-бе́ла-жо́ўты (неадуш.)
зялёна-бе́ла-жо́ўтага (адуш.) |
зялёна-бе́ла-жо́ўтую |
зялёна-бе́ла-жо́ўтае |
зялёна-бе́ла-жо́ўтыя (неадуш.)
зялёна-бе́ла-жо́ўтых (адуш.) |
| Т. |
зялёна-бе́ла-жо́ўтым |
зялёна-бе́ла-жо́ўтай
зялёна-бе́ла-жо́ўтаю |
зялёна-бе́ла-жо́ўтым |
зялёна-бе́ла-жо́ўтымі |
| М. |
зялёна-бе́ла-жо́ўтым |
зялёна-бе́ла-жо́ўтай |
зялёна-бе́ла-жо́ўтым |
зялёна-бе́ла-жо́ўтых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зялёна-бу́ра-жо́ўты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зялёна-бу́ра-жо́ўты |
зялёна-бу́ра-жо́ўтая |
зялёна-бу́ра-жо́ўтае |
зялёна-бу́ра-жо́ўтыя |
| Р. |
зялёна-бу́ра-жо́ўтага |
зялёна-бу́ра-жо́ўтай
зялёна-бу́ра-жо́ўтае |
зялёна-бу́ра-жо́ўтага |
зялёна-бу́ра-жо́ўтых |
| Д. |
зялёна-бу́ра-жо́ўтаму |
зялёна-бу́ра-жо́ўтай |
зялёна-бу́ра-жо́ўтаму |
зялёна-бу́ра-жо́ўтым |
| В. |
зялёна-бу́ра-жо́ўты (неадуш.)
зялёна-бу́ра-жо́ўтага (адуш.) |
зялёна-бу́ра-жо́ўтую |
зялёна-бу́ра-жо́ўтае |
зялёна-бу́ра-жо́ўтыя (неадуш.)
зялёна-бу́ра-жо́ўтых (адуш.) |
| Т. |
зялёна-бу́ра-жо́ўтым |
зялёна-бу́ра-жо́ўтай
зялёна-бу́ра-жо́ўтаю |
зялёна-бу́ра-жо́ўтым |
зялёна-бу́ра-жо́ўтымі |
| М. |
зялёна-бу́ра-жо́ўтым |
зялёна-бу́ра-жо́ўтай |
зялёна-бу́ра-жо́ўтым |
зялёна-бу́ра-жо́ўтых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
жаўтапёры, ‑ая, ‑ае.
Які мае жоўтае апярэнне. Жаўтапёрыя івалгі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
урабілі́н, ‑у, м.
Жоўтае фарбавальнае рэчыва з групы жоўцевых пігментаў.
[Ад грэч. úron — мача і лац. bilis — жоўць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́ра, ‑ы, ж.
1. Хімічны элемент — лёгкае на загаранне рэчыва жоўтага ці шараватага колеру.
2. Разм. Жоўтае тлустае рэчыва, якое ўтвараецца на сценках вушнога канала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Жаўтабру́х ’від вужа’. Рус. дан. желто́брюх ’бязногая яшчарка, Ophiosaurus serpentinus’, укр. жовто́брюх ’від вужа’, польск. żółtobrzuchi ’маючы жоўтае бруха’, чэш. žlulobřichý ’тс’. Усх.-слав. назва паўзуна ўтворана як складанае слова: желт‑о‑брюх (гл. жо́ўты, бру́ха).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Масля́нкі ’кветкі сон, Pulsatilla Adans.’ Як укр. масля́нка ’таемнік лускаваты, Lathraea squamaria L.’, ’казялец едкі, Ranunculus acer L.’, ’лілея кучаравістая, Lilium martagon L.’, рус. арл. масло ’тс’. Да ма́сла (гл.). Матывацыя; масла ад кароў, якія паядаюць жоўтыя кветкі, будзе жоўтае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жаўто́к, ‑тка, м.
Густое жоўтае рэчыва ў птушыным яйцы. На снеданне гаспадыня падала яечню: на вялікай скавародцы гарэлі сонцамі паміж апетытных кавалкаў румянага сала штук шэсць жаўткоў. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)