хва́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Спосаб, прыём, якім хапаюць, схопліваюць што-н.

2. перан. Аб спрыце і хуткасці ў рабоце, дзеянні.

Учэпістая х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замаскірава́ць сов., в разн. знач. замаскирова́ть;

з. ако́п — замаскирова́ть око́п;

з. свае́ дзе́янні — замаскирова́ть свои́ де́йствия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбухто́ршчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да падбухторшчыка, падбухторвання. Падбухторшчыцкія дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

членашко́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да членашкодніцтва. Членашкодніцкі ўчынак. Членашкодніцкія дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памага́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

1. Той, хто памагае каму-н. у чым-н., падручны (у 2 знач.).

Абыдземся без памагатых.

2. Прыслужнік, гатовы на любыя дзеянні, учынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаво́льны, -ая, -ае.

1. Які паступае, робіць па сваёй волі, не лічачыся ні з кім.

Самавольныя дзеянні.

2. Які робіцца без дазволу, самаўпраўны.

Самавольная паездка.

|| наз. самаво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каардынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Узгадніць (узгадняць), прывесці (прыводзіць) у адпаведнасць чые‑н. дзеянні, ўчынкі і пад. Каардынаваць работу навукова-даследчых інстытутаў. □ Партызаны прыслалі пасланца. Цяпер можна будзе каардынаваць дзеянні, узгадняць мерапрыемствы... Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зман, -у, м.

1. Словы, учынкі, дзеянні, якія наўмысна наводзяць іншых на памылкі.

Паддацца на з.

2. Стан падманутага; памылковае, ілюзорнае ўяўленне аб чым-н.

Увесці каго-н. у з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Часовы перапынак у якім-н. дзеянні; часовае спыненне чаго-н.

Не жадаць супынку ў вучобе.

С. у лесе быў вымушаным.

С. — толькі на абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

небяскры́ўдны, ‑ая, ‑ае.

Які можа пакрыўдзіць. Небяскрыўдныя словы. // Які можа пашкодзіць. Небяскрыўдныя дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)