содержа́ть несов.
1. (на иждивении) утры́мліваць, мець на ўтрыма́нні;
содержа́ть семью́ утры́мліваць (мець на ўтрыма́нні) сям’ю́;
2. (держать в определённых условиях, состоянии) трыма́ць;
содержа́ть ве́щи в поря́дке трыма́ць рэ́чы ў пара́дку;
3. (вмещать, заключать) змяшча́ць;
кни́га соде́ржит (в себе́) мно́го интере́сного кні́га змяшча́е (у сабе́) шмат ціка́вага;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́рка I ж., в разн. знач. ма́рка;
пашто́вая м. — почто́вая ма́рка;
м. заво́да — ма́рка заво́да;
но́выя ~кі станко́ў — но́вые ма́рки станко́в;
пад ~кай — (чаго) под ма́ркой (чего);
вытры́мліваць (трыма́ць) ~ку — выде́рживать (держа́ть) ма́рку;
псава́ць ~ку — по́ртить ма́рку;
пе́ршай ~кі — пе́рвой ма́рки
ма́рка II ж. (денежная единица) ма́рка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́зуха ж., в разн. знач. па́зуха;
за ~хай — за па́зухой;
палажы́ць за ~ху — положи́ть за па́зуху;
ло́бныя ~хі — анат. ло́бные па́зухи;
п. ліста́ — бот. па́зуха листа́;
◊ трыма́ць ка́мень за ~хай — держа́ть ка́мень за па́зухой;
як у Хрыста́ (Бо́га) за ~хай (жыць) — как у Христа́ за па́зухой (жить)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кула́к I, -ка м., в разн. знач. кула́к;
сці́снуць ~кі́ — сжать кулаки́;
~кі́ шасцярні́ — кулаки́ шестерни́;
сабра́ць полк у к. — собра́ть полк в кула́к;
◊ бранірава́ны к. — брониро́ванный кула́к;
трыма́ць у ~ку — держа́ть в кулаке́;
свіста́ць у к. — свисте́ть (свиста́ть) в кула́к
кула́к II, -ка́ м., уст. (богатый крестьянин-эксплуататор) кула́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закла́д, -ду м.
1. закла́д, зало́г;
з. маёмасці — закла́д (зало́г) иму́щества;
узя́ць сто ты́сяч рублёў у з. — взять сто ты́сяч рубле́й под закла́д (зало́г);
вы́купіць з. — вы́купить закла́д (зало́г);
2. (спор с условием) пари́ нескл., ср.; закла́д;
вы́йграць з. — вы́играть пари́ (закла́д);
◊ ісці́ ў з. — би́ться об закла́д; держа́ть пари́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ко́готь кіпцю́р, -ра́ м., капцю́р, -ра́ м., кі́пець, -пця м.;
◊
показа́ть ко́гти паказа́ць кіпцюры́ (капцюры́, кі́пці);
попа́сть в ко́гти (к кому-л.) тра́піць (у чые́-не́будзь) кіпцюры́ (капцюры́, кі́пці);
облома́ть ко́гти (кому-л.) аблама́ць кіпцюры́ (капцюры́, кі́пці) (каму-небудзь);
держа́ть в когтя́х (кого-л.) трыма́ць у кіпцюра́х (капцюра́х, кі́пцях) (каго-небудзь);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
храни́ть несов.
1. (сохранять, беречь) захо́ўваць, хава́ць; (держать) трыма́ць;
храни́ть в прохла́дном ме́сте захо́ўваць (хава́ць, трыма́ць) у халаднава́тым (хало́дным) ме́сцы;
2. (соблюдать) захо́ўваць; трыма́цца (чаго);
храни́ть обы́чай захо́ўваць звы́чай, трыма́цца звы́чаю;
3. (оберегать, охранять) ахо́ўваць, засцерага́ць;
храни́ть от боле́зни ахо́ўваць (засцерага́ць) ад хваро́бы;
4. перен. (в душе, памяти, сердце) захо́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
не́сці I несов.
1. в разн. знач. нести́; (убытки — ещё) терпе́ть;
н. дзіця́ на рука́х — нести́ ребёнка на рука́х;
н. адка́знасць — нести́ отве́тственность;
н. ва́рту — нести́ карау́л;
н. пакара́нне — нести́ наказа́ние;
н. культу́ру ў ма́сы — нести́ культу́ру в ма́ссы;
н. лухту́ — нести́ вздор;
2. (увлекать за собой) нести́, уноси́ть, мчать;
ве́цер нясе́ пыл — ве́тер несёт пыль;
3. безл. (о холоде, запахе и т.п.) тяну́ть; нести́;
4. разг. держа́ться, держа́ть себя́;
высо́ка сябе́ н. — держа́ться (держа́ть себя́) высокоме́рно;
◊ нясе́ як з бо́чкі — несёт (тя́нет) как из бо́чки;
н. свой крыж — нести́ свой крест;
куды́ но́гі нясу́ць — куда́ но́ги несу́т
не́сці II несов. (класть яйца — о птицах) нести́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́зуха в разн. знач. па́зуха, -хі ж.;
за па́зухой за па́зухай;
положи́ть за па́зуху пакла́сці за па́зуху;
ло́бные па́зухи анат. ло́бныя па́зухі;
◊
держа́ть ка́мень за па́зухой трыма́ць ка́мень за па́зухай;
как у Христа́ за па́зухой як за Бо́гам; як у Бо́га за плячы́ма; як у ма́тчыным жываце́;
отогрева́ть змею́ за па́зухой прыграва́ць змяю́ на грудзя́х.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хвост м., в разн. знач. хвост, род. хваста́ м.; (очередь — ещё) разг. чарга́, -гі́ ж.;
ко́нский хвост ко́нскі хвост;
хвост самолёта хвост самалёта;
хвост коло́нны хвост кало́ны;
студе́нты сдаю́т хвосты́ разг., фам. студэ́нты здаю́ць хвасты́;
◊
поджа́ть хвост падця́ць хвост;
прише́й кобы́ле хвост з пусто́га хлява́ пусто́е цяля́; гарэ́лы блін;
держа́ть хвост пистоле́том хвост абара́нкам трыма́ць; нос дудо́ю трыма́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)