паўфіна́л, ‑у, м.

У спартыўных спаборніцтвах — гульня на першынство, якая папярэднічае фіналу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́гбі, нескл., н.

Спартыўная камандная гульня з мячом авальнай формы; разнавіднасць футболу.

[Англ. rugby.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чвэрцьфіна́л, ‑у, м.

У спартыўных спаборніцтвах — гульня на першынство, якая папярэднічае паўфіналу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́бка​II (сустав, кость) ба́бка, -кі ж.;

игра́ в ба́бки гульня́ ў ба́бкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бейсбо́л, ‑а, м.

Спартыўная камандная гульня з мячом і бітой, якая нагадвае лапту.

[Англ. base-ball.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́мбер, ‑а, м.

Уст. Гульня ў карты, у якой прымаюць удзел звычайна трое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыдж, ‑а, м.

Карцёжная гульня, распаўсюджаная ў Англіі і ў Амерыцы. Гуляць у брыдж.

[Англ. bridge.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віктары́на, ‑ы, ж.

Гульня ў адказы на пытанні з розных галін ведаў. Літаратурная віктарына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цот, -у, М цо́це, м.

Лік, які дзеліцца на два без астатку.

◊

Цот і лішка — гульня, пабудаваная на ўгадванні колькасці прадметаў, узятых у жменю вядучым гульні.

Гуляць у ц. і лішку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́дкі, -дак, толькі мн.

Дзіцячая гульня, пры якой удзельнікі ўдараюць адзін аднаго спачатку правай далонню аб правую, потым левай аб левую і г.д.

◊

Біць (пляскаць) у ладкі — выказваць адабрэнне чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)