гад
1. гад, змея́
2.
◊ г. пе́чаны —
ко́жны г. чужо́му гро́шу рад —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гад
1. гад, змея́
2.
◊ г. пе́чаны —
ко́жны г. чужо́му гро́шу рад —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
двухго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу ў два
2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося або пачалося два
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чатырохго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу тэрмінам у чатыры
2. Гадавіна якой‑н. падзеі, што была чатыры
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Абавязко́ва калька з
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
губі́ць, гублю́, гу́біш, гу́біць;
1. Рабіць непрыгодным, нішчыць.
2. Прыводзіць да гібелі, забіваць.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абнасі́цца, -нашу́ся, -но́сішся, -но́сіцца;
1. Знасіць усё сваё адзенне, увесь абутак.
2. (1 і 2
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чатырохгадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца чатыры
2. Узростам у чатыры
3. Які мае адносіны да чатырохгоддзя (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Траяні́на (тройенʼи́на) ‘абложная зямля’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пазатакро́к прысл. ’пазамінулы год’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
васьмідзеся́ты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)