ві́цэа́нцлер, ‑а, м.

Намеснік канцлера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́цэо́нсул, ‑а, м.

Службовае званне намесніка консула. // Асоба, якая мае такое званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́цэ-прэзідэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Службовае званне намесніка прэзідэнта. // Асоба, якая мае такое званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́цэ-адміра́л, ‑а, м.

Воінскае званне вышэйшага каманднага саставу ваенна-марскога флоту, сярэдняе паміж контр-адміралам і адміралам. // Асоба, якая мае такое званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інжыне́р-ві́цэ-адміра́л м. инжене́р-ви́це-адмира́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ви́це-адмира́льский ві́цэ-адміра́льскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ви́це-губерна́торский ві́цэ-губерна́тарскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ви́це-ка́нцлерский ві́цэа́нцлерскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ви́це-ко́нсульский ві́цэо́нсульскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ви́це-президе́нтский ві́цэ-прэзідэ́нцкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)