ду́тыш, ‑а, м.

Від голуба з вялікім валлём.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо́дкі, -ая, -ае.

1. Які хутка ходзіць, рухаецца, лёгкі на хаду.

Х. конь.

2. Які карыстаецца вялікім попытам (пра тавары, вырабы і пад.).

Ходкая прадукцыя.

|| наз. хо́дкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узвялі́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Кніжн. Праславіцца; стаць вялікім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокаале́йны, ‑ая, ‑ае.

З вялікім працэнтам алею. Высокаалейныя сарты сланечніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлекіно́, нескл., н.

Паказ фільмаў спосабам тэлебачання на вялікім кінаэкране.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умудро́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць умудронага; валоданне вялікім вопытам, мудрасцю, ведамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паве́т, -а, Ме́це, мн. -ы, -аў, м.

Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Вялікім Княстве Літоўскім.

Існавалі паветы ў Беларусі з 15 ст. да 1940 г.

|| прым. павято́вы, -ая, -ае.

П. горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэбюта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто дэбютуе дзе-н.

Д. выступіў з вялікім поспехам.

|| ж. дэбюта́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. дэбюта́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жывако́ст, -у, М -сце, м.

Шматгадовая лекавая травяністая расліна сямейства бурачнікавых з вялікім лісцем і трубчастымі кветкамі фіялетавага, бэзавага або блакітнага колеру, якая расце ў сырых мясцінах.

|| прым. жывако́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узвялі́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што (высок.).

Паказаць вялікім, значным; праславіць; узнесці.

У. радзіму ў песнях.

|| незак. узвялі́чваць, -аю, -аеш, -ае; наз. узвялі́чванне, -я, н.

|| наз. узвелічэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)