аўто́, нескл., н.

Разм. Тое, што і аўтамабіль. Легкавое аўто. Караван аўто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малалітра́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Разм. Малалітражны аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматцылі́ндравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі або шмат цыліндраў. Шматцыліндравы аўтамабіль. Шматцыліндравы матор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бронеаўтамабі́ль, ‑я, м.

Баявы браніраваны аўтамабіль, прызначаны для разведкі, аховы і сувязі; бранявік; бронемашына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карт, ‑а, М ‑рце, м.

Гоначны мікралітражны аўтамабіль з матацыклетным рухавіком і без кузава.

[Англ. cart.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малатана́жны, ‑ая, ‑ае.

З малым танажом (пра судна, вагон, аўтамабіль і пад.). Малатанажнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Легкаві́чка ’легкавы аўтамабіль’ (раг., Мат. Гом.) — у выніку кантамінацыі легкавік і легкавушка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аўто́бус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шматмесны аўтамабіль (з колькасцю месцаў для сядзення больш за дзевяць, уключаючы месца кіроўцы) для перавозкі пасажыраў.

Аўтобусы далёкіх рэйсаў.

|| прым. аўто́бусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самазва́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Грузавы аўтамабіль з кузавам, які механічна перакульваецца.

2. Транспартны сродак, які можа самаразгружацца, механічна звальваць груз.

Вагон-с.

|| прым. самазва́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панеляво́з, ‑а, м.

Аўтамабіль з нізкай грузавой платформай, прызначаны для перавозкі панелей сцен і перакрыццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)