фо́куснік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Артыст, які паказвае фокусы² (у 1 знач.).
2. перан. Чалавек, здольны да хітрыкаў, махлярства.
|| ж. фо́кусніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. фо́кусніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
канферансье́, нескл., м.
Артыст, які аб’яўляе нумары праграмы на эстрадным прадстаўленні, канцэрце і займае гледачоў у перапынках паміж нумарамі.
[Фр. conferencier.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
артысты́чны, -ая, -ае.
1. гл. артыст.
2. Уласцівы артысту.
А. характар.
Артыстычныя схільнасці.
3. Вельмі ўмелы, майстэрскі.
Артыстычная работа.
Заданне выканана артыстычна (прысл.).
|| наз. артысты́чнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
музыка́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
Артыст, наогул чалавек, які грае на якім-н. музычным інструменце.
|| ж. музыка́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (разм.).
|| прым. музыка́нцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
масо́ўка, -і, ДМ -со́ўцы, мн. -і, -со́вак, ж. (разм.).
1. У дарэвалюцыйнай Расіі: тайны сход рэвалюцыйна настроеных рабочых.
Сабрацца на масоўку.
2. Масавая сцэна (у кіно, тэатры).
Артыст, заняты ў масоўцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гімна́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Той, хто займаецца гімнастыкай. Выступленне гімнастаў. // Спартсмен, артыст цырка, які займаецца гімнастыкай прафесіянальна. Паветраныя гімнасты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ілюзіяні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Эстрадна-цыркавы артыст, які паказвае складаныя фокусы, часта з прымяненнем спецыяльнай апаратуры.
|| ж. ілюзіяні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. ілюзіяні́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
штука́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Артыст, які паказвае фокусы.
2. Той, хто вырабляе штукі (у 4 знач.), выдумшчык, жартаўнік.
|| ж. штука́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. штука́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эстра́да ж., в разн. знач. эстра́да;
высо́кая э. — высо́кая эстра́да;
арты́ст ~ды — арти́ст эстра́ды
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ігра́ч ’музыка’ (Бяльк., Жд. 2, Інстр. III). Рус. дан. игра́чки ’песенніцы’, укр. ігра́ч, грач ’ігрок, музыка’ (Грынч.), польск. gracz ’ігрок, музыка, артыст’, в.-луж. hračk ’ігрок’, н.-луж. grac ’тс’, чэш. hráč ’тс’, славац. hráč ’ігрок, музыка’, славен. igráč ’ігрок, артыст’, серб.-харв. ѝгра̄н ’ігрок, танцор’, балг. игра́ч ’тс’, макед. играч ’тс’. Ст.-бел. играч ’музыка’ (Скарына). Прасл. утварэнне з суф. Nomina agentis ‑ačь ад *jьgrati (гл. іграць). Трубачоў, Эт. сл., 8, 210. Параўн. ігрэц.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)