Verbum

такт², -у, М -кце, м.

Пачуццё меры ў паводзінах, далікатнасць.

Адсутнасць такту ў паводзінах.

недаве́р, -у, м.

Сумненне ў правільнасці, праўдзівасці чаго-н., падазронасць, адсутнасць даверу.

Адносіцца з недаверам.

непара́дак, -дку, мн. -дкі, -дкаў, м.

Беспарадак, адсутнасць або парушэнне парадку.

У пакоі панаваў н.

непрывы́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

Адсутнасць прывычкі да каго-, чаго-н.

З непрывычкі стаміўся.

няўвя́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

Адсутнасць узгодненасці, непаразуменне.

Н. у рабоце.

по́цемак, -мку, мн. -мкі, -мак і -мкаў, м.

Цемната, адсутнасць святла, асвятлення.

Працавалі да поцемкаў.

многаўла́ддзе, -я, н.

Адначасовае існаванне некалькіх органаў кіравання, якія выконваюць аднолькавую функцыю; адсутнасць адзінага кіраўніцтва.

асіме́трыя, -і, ж.

Адсутнасць або парушэнне сіметрыі.

|| прым. асіметры́чны, -ая, -ае; наз. асіметры́чнасць, -і, ж.

бесталко́ўшчына, -ы, ж. (разм.).

Адсутнасць толку ў чым-н.; дрэнная арганізацыя якой-н. справы, неразбярыха.

сумбу́р, -у, м.

Поўная неразбярыха, адсутнасць парадку, блытаніна.

У справах цанаваў с.

С. у галаве.