перадсэ́рдзе, -я, мн. -і, -яў, н. (спец.).

Адна з дзвюх камер сэрца.

Правае п.

Левае п.

|| прым. перадсэ́рдзевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́здра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Адна з парных вонкавых адтулін носа.

Дым лезе ў ноздры.

|| прым. но́здравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцэ́рн, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адна з форм аб’яднання розных прадпрыемстваў з высокім узроўнем канцэнтрацыі і цэнтралізацыі капіталаў і вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

планіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

Размяшчэнне асобных частак чаго-н. у адносінах адна да другой.

П. пасёлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кава́длачка, -а, мн. -і, -чак, н.

1. гл. кавадла.

2. Адна са слыхавых костачак у сярэднім вуху (у чалавека і млекакормячых; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буды́зм, -у, м.

Адна з сусветных рэлігій, распаўсюджаная ў Кітаі, Японіі і некаторых іншых краінах Усходу [па імені яе заснавальніка Буды].

|| прым. буды́йскі, -ая, -ае.

Будыйскае вучэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ца́ля, -і, мн. -і, цаль і -яў, ж.

Мера даўжыні, адна дванаццатая фута, роўная 2,54 см.

|| прым. цалёвы, -ая, -ае.

Цалёвая дошка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прэ́сінг, -у, м.

Адна з найболын актыўных форм абароны ў некаторых спартыўных гульнях (хакеі, баскетболе).

Палітычны п. (перан.).

|| прым. прэ́сінгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

розначыта́нне, -я, мн. -і, -яў, н. (спец.).

Адна з рэдакцый (у 2 знач.) асноўнага тэксту ў якім-н. месцы твора.

Разбор розначытанняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

1. Трэцяя частка зямельнага надзелу.

2. Адна з трох роўных частак чаго-н.

Прадаць траціну збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)