патэнцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) патэнцыраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўтлу́сты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Сярэдняй таўшчыні паміж тлустым і светлым (пра шрыфт).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўцы́ркульны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае форму паўакружнасці, з закругленнем. Паўцыркульная арка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пігментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Спец. Афарбаваць (фарбаваць) пігментам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плакіро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да плакіроўкі, прызначаны для плакіроўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плінто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плінтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пло́скасны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да плоскасці (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́длетак, ‑тка, м.

Спец. Маладая птушка, якая толькі пачала вылятаць з гнязда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поліартры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Спец. Адначасовае або паслядоўнае захворванне многіх суставаў.

[Ад грэч. poly — многа і arthron — сустаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полінеўрыты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да полінеўрыту, звязаны з полінеўрытам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)