рассява́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны, прыстасаваны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассява́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны, прыстасаваны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рафінёрны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны
2. Які паддаецца рафінаванню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рудапрамы́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ачысткі руды вадой; які служыць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рукакры́лыя, ‑ых.
Атрад млекакормячых жывёл з прыстасаванымі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рутэ́ній, ‑ю,
Хімічны элемент — шэры, лёгкі, тугаплаўкі метал плацінавай групы, з якога вырабляюцца валаскі
[Ад лац. ruthenus — рускі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыбахо́д, ‑у,
Прыстасаванне
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэве́рсар і рэве́рсер, ‑а,
[Англ. reverser.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэгенераты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэмі́сія, ‑і,
1. Часовае паслабленне або знікненне праяўленняў хваробы.
2. Скідка
[Ад лац. remissio — памятпэнне, паслабленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самадастатко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Дастатковы
2. Які валодае самастойным значэннем, значны сам па сабе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)