Verbum

лікбе́з, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Ліквідацыя непісьменнасці.

2. ‑а. Школа для навучання грамаце непісьменных дарослых; лікпункт.

літагра́фскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да літаграфіі, прызначаны для яе. Літаграфскі спосаб друкавання. Літаграфскі станок. Літаграфскі камень.

лу́бін, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая травяністая расліна сямейства бабовых, якая высяваецца для ўгнаення і на корм жывёле.

[Лац. lupinus — воўчы.]

лядо́ўня, ‑і, ж.

Пограб з лёдам або снегам для захоўвання прадуктаў. Рыбу з кошыкамі паставілі ў лядоўню. Дубоўка.

лята́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лятання. Лятальная здольнасць птушак. // Які служыць, прыстасаваны для лятання. Лятальны апарат.

мастыхі́н, ‑а, м.

Вузкая лапатачка або нож для расцірання фарбы, згладжвання мазкоў фарбы і пад. у алейным жывапісе.

[Іт. mestichino.]

інфля́цыя, ‑і, ж.

Абясцэньванне папяровых грошай у выніку выпуску іх для абарачэння ў памерах, якія перавышаюць патрэбы таваразвароту.

[Ад лац. inflatio — уздуцце.]

какафо́нія, ‑і, ж.

Негарманічнае, сумбурнае спалучэнне гукаў, непрыемнае для слыху. Какафонія зыкаў густым струменем выбівалася з вокан. Гартны.

[Грэч. kakophōnia — дрэннае гучанне.]

е́зджаны, ‑ая, ‑ае.

1. Прывучаны для язды, аб’езджаны. Езджаны конь.

2. Па якім многа ездзілі; наезджаны. Езджаная дарога.

жардынье́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Прыгожа аформленая карзінка або скрынка для вырошчвання пакаёвых кветак.

[Фр. jardinière.]