Verbum

дры́нкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Адзывацца пры трасенні дрыжачым гукам.

2. Няўмела іграць на музычным інструменце (разм.).

Д. на гітары.

|| наз. дры́нканне, -я, н.

дыфу́зія, -і, ж. (спец.).

Пранікненне аднаго рэчыва ў другое пры іх узаемным датыканні ў выніку цеплавога перамяшчэння часцінак рэчыва.

Д. газаў.

|| прым. дыфузі́йны, -ая, -ае.

электрака́р, -а, м.

1. Тое, што і электрамабіль.

2. Самаходная бязрэйкавая цялежка, якая рухаецца пры дапамозе ўстаноўленага на ёй электрарухавіка, што сілкуецца ад акумулятараў (спец.).

ланалі́н, -у, м.

Тлушч, які атрымліваецца пры прамыўцы воўны, жывёльны воск; выкарыстоўваецца ў медыцыне, вытворчасці касметыкі, парфумерыі.

|| прым. ланалі́навы, -ая, -ае.

Ланалінавая змазка.

Ланалінавае мыла.

ланге́т², -а, М -гёце, мн. -ы, -аў, м.

Павязка з гіпсу, якой карыстаюцца пры зрошчванні пераламаных касцей, або гіпсавая накладка для выпраўлення розных артапедычных дэфармацый.

лучы́ць², -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; незак., каго (што).

Паляваць на каго-н. уначы пры яркім асвятленні.

Л. рыбу (біць восцямі з асветленай лодкі).

разлама́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ло́міцца; зак.

1. Пры ломцы, удары распасціся на кавалкі.

Льдзіна разламалася.

2. Разбурыцца, разваліцца, зламацца (разм.).

Плот разламаўся.

раско́сы, -ая, -ае.

1. Які мае касы разрэз (пра вочы).

2. 3 касавокасцю, пры якой зрэнкі скіраваны ў бок ад носа.

|| наз. раско́сасць, -і, ж.

туберкулёз, -у, м.

Інфекцыйная хвароба, пры якой пашкоджваюцца лёгкія, кішэчнік, косці, суставы і пад., выкліканая асобым мікробам — палачкай Коха.

|| прым. туберкулёзны, -ая, -ае.

Т. дыспансер.

тэсці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак.

Правяраць, вызначаць што-н. пры дапамозе тэста.

|| зак. пратэсці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| наз. тэсці́раванне, -я, н.