бранябо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які прабівае браню; прызначаны для стральбы па браніраваных цэлях. Бранябойны снарад. Бранябойная куля. Бранябойнае ружжо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́ер, ‑а, м.

1. Лодка з парусам, устаноўленая на каньках, для кахання па лёдзе.

2. Невялікая парусная лодка.

[Гал. boeier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

букле́, нескл., н.

Спец. Гладзевая тканіна з няроўнай вузлаватай паверхняй, прызначаная ў асноўным для жаночых паліто і касцюмаў.

[Фр. boucle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бульбацёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Машына для здрабнення бульбы пры вырабе з яе крухмалу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бялі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бялення. // Які служыць для бялення. Бялільны раствор. Бялільная сода. Бялільны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вандро́ўніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы вандроўніку, звязаны з вандроўніцтвам. Вандроўніцкае жыццё. Вандроўніцкі шлях. // Неабходны для вандроўніка, вандравання. Вандроўніцкі рыштунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кана́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каната; прызначаны для вырабу канатаў. Канатная фабрыка.

•••

Канатная дарога гл. дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канья́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каньяку, прызначаны для вырабу яго. Каньячная вытворчасць. Каньячная бутэлька. Каньячны спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капакла́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Прыстасаванне для падбору саломы або сена з валкоў і складвання іх у копы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кару́ндавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карунду. Карундавыя залежы. // Зроблены з карунду. Карундавая іголка для грамафонных пласцінак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)