гу́нтэр, ‑а, м.

Парода дужых верхавых коней, якіх разводзяць у Англіі для спартыўнага палявання і скачак з перашкодамі.

[Англ. huter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)