фларэнты́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Фларэнцыі, фларэнтыйцаў, які належыць, уласцівы ім. Фларэнтыйскія звычаі. // Зроблены ў Фларэнцыі. Фларэнтыйскае сукно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часту́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да частушкі, уласцівы ёй. Частушачныя мелодыі. □ Галасістыя, бадзёрыя, .. [начлежныя песні] былі на адзін частушачны лад. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мясцо́вы, -ая, -ае.

1. Звязаны з пэўнай мясцовасцю, уласцівы гэтай мясцовасці.

Мясцовыя гаворкі.

М. час.

2. Які дзейнічае толькі ў межах пэўнай тэрыторыі; не агульнадзяржаўны.

Мясцовыя Саветы дэпутатаў.

3. Які жыве ў пэўнай мясцовасці; не прыезджы, тутэйшы.

Мясцовыя жыхары.

4. Які робіцца ў пэўнай мясцовасці; не прывазны.

Мясцовыя тавары.

5. Які пашырае сваё дзеянне толькі на частку чаго-н. цэлага; не агульны.

Мясцовае запаленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́ўневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пеўня, уласцівы пеўню (у 1 знач.). Усё наваколле звінела ад галасістых пеўневых крыкаў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артысты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да артыста. Артыстычныя здольнасці. // Уласцівы артысту. Артыстычная натура.

2. Які вызначаецца артыстызмам; майстэрскі, віртуозны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афарысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы афарызму, падобны да яго; які мае ў сабе афарызмы. Байка — жывое, цікавае, фабульнае апавяданне, напісанае афарыстычнай мовай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бальніцы; уласцівы бальніцы. Бальнічны рэжым. // Які належыць бальніцы. Бальнічны корпус.

•••

Бальнічны ліст гл. ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жабі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жабы, уласцівы ёй. У лазняках каля Дняпра не сціхаў птушыны і жабіны канцэрт. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да газеты, звязаны з ёй. Газетная вестка. Газетны работнік. // Уласцівы газеце. Газетная мова. Газетны стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

своеўла́дны, ‑ая, ‑ае.

Які робіць што‑н. па сваёй волі, па свайму нораву; свавольны. Своеўладны чалавек. // Уласцівы такому чалавеку. Своеўладны характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)