праня́ньчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак., з кім-чым.

Няньчыцца некаторы час. Праняньчыцца з дзецьмі цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамо́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Загадзя назначаны па ўзгадненню з кім‑н. Сустрэцца ў дамоўленым месцы. Дамоўленая сума.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азнаямле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае на мэце азнаямленне з кім‑, чым‑н. Азнаямленчая паездка. Азнаямленчая практыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суадка́зчык, ‑а, м.

Той, хто з’яўляецца адказчыкам за якую‑н. справу сумесна з кім‑н. іншым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальста́рт, ‑у, М ‑рце, м.

Спец. Старт, узяты кім‑н. з удзельнікаў спаборніцтва раней, чым патрэбна.

[Англ. false start — няправільны старт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагляну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -гле́няцеся, -ну́цца; -ніся; зак., з кім.

Абмяняцца кароткімі шматзначнымі позіркамі.

Хлопцы пераглянуліся між сабой.

|| незак. перагляда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і перагля́двацца, -ваюся, -ваешся, -ваецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вярхо́м, прысл.

1. Пра язду: на спіне жывёлы.

В. на кані.

2. перан. Седзячы на кім-, чым-н., як на спіне каня.

В. на крэсле.

Скакаць в. на кійку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мінда́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак., з кім (разм.).

1. Быць празмерна ласкавым, сентыментальным.

2. Праяўляць непатрэбную мяккасць, паблажлівасць да каго-н.

Нельга м. з гультаямі.

|| наз. мінда́льнічанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́вісь, -і, Т на́віссю, ж.

1. Тое, што навісае над чым-н.

Пад навіссю чаромхі.

2. перан. Нешта страшнае, што навісла над кім-н., што пагражае чалавеку.

Н. небяспекі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

назіра́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто назірае, ажыццяўляе кантроль за кім-, чым-н.

Уважлівы н.

Ваенны н.

|| ж. назіра́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. назіра́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)