разжыва́цца несов.

1. (з чаго і без дап.) богате́ть (на чём и без доп.), разжива́ться (на чём и без доп.);

2. (на што, чым) разжива́ться (чем), раздобыва́ть (что, чего), достава́ть (что);

1, 2 см. разжы́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скірава́ць сов.

1. напра́вить; поверну́ть;

с. ко́ней убо́к — напра́вить (поверну́ть) лошаде́й в сто́рону;

с. по́гляд на што-небудзь — напра́вить взгляд на что́-л.;

2. (на што, да чаго, куды) перен. напра́вить, склони́ть (к чему, куда)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міжсце́нне, ‑я, н.

1. Месца ў сярэдняй частцы грудной поласці, дзе размешчаны сэрца, аорта, бронхі, стрававод.

2. перан. Тое, што перашкаджае сувязі, збліжэнню каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набалбата́ць, ‑бачу, ‑бочаш, ‑боча; зак., чаго і без дап.

Разм. Нагаварыць многа лішняга, непатрэбнага. Пабалбатаць лухты. □ [Алена:] — Больш слухайце вы яго, Антон Сафронавіч, дык .. [Хаецкі] вам набалбоча. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмацава́цца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑чуецца; зак.

Паесці, выпіць чаго‑н., каб надаць сабе сілы. [Вартавы:] — Прымайце, хлопцы, паёк. Падмацуйцеся і спіце. Пянкрат. [Рыбак:] — Падмацуемся, калі пані старасціха частуе. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., што і чаго.

Напампаваць дадаткова, яшчэ крыху. Барыс не толькі ўставіў спіцы, але І падцягнуў ланцуг, замацаваў руль, падпампаваў камеры. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсалі́ць, ‑салю, ‑соліш, ‑соліць; зак., што.

1. Зрабіць трохі салёным ці больш салёным. Падсаліць кіслае малако. Падсаліць бульбу.

2. і чаго. Разм. Засаліць дадаткова. Падсаліць агуркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстро́іцца, ‑строюся, ‑строішся, ‑строіцца; зак.

1. Стаць у адзін строй з кім‑, чым‑н. Падстроіцца да левага фланга.

2. Разм. Далучыцца, прымкнуць да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палаві́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які складае палавіну чаго‑н.; няпоўны. Палавінная цана.

2. Гіст. Заснаваны на аддачы палавіны ўраджаю ўласніку зямлі за карыстанне ёю. Палавінная арэнда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панаво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-чаго.

Навезці, прывезці ў вялікай колькасці. І закруцілася машына. Адкуль узяліся і тыя будаўнічыя матэрыялы. Панавозілі цэглы, цэменту, шкла. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)