сатурацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сатурацыі; які прызначаны, служыць для сатурацыі. Сатурацыйны газ. Сатурацыйная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейсмо́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння зрухаў пластоў глебы, частак збудаванняў і пад. пры ваганнях зямной кары.

[Ад грэч. seismós — ваганне, землетрасенне і metron — мера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенаразбіва́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Сельскагаспадарчая машына для разбівання, пераварочвання сена пры сушцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімфаніза́цыя, ‑і, ж.

Перакладанне для сімфанічнага аркестра; распрацоўка ў стылі сімфанічных твораў. Сімфанізацыя танца. Сімфанізацыя джазавай музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смако́ўніца, ‑ы, ж.

Пладовае субтрапічнае дрэва сямейства тутавых з цвёрдай драўнінай і пладамі, прыдатнымі для яды; інжыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стапі́н, ‑а, м.

Шнур, насычаны лёгкім на загаранне рэчывам, які ў піратэхніцы служыць для хуткай перадачы агню.

[Іт. stoppino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стратасфе́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стратасферы. Стратасферныя слаі. // Прыстасаваны для палётаў у стратасферу. Стратасферная ракета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сублімацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сублімацыі, прызначаны для яе; які ажыццяўляецца метадам сублімацыі. Сублімацыйны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сукнамы́йка, ‑і, ДМ ‑мыйцы; Р мн. ‑мыек; ж.

Апарат для прамыўкі сукнаў машыны, якая вырабляе паперу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тампа́к, ‑у, м.

Сплаў медзі і цынку, які мае залацісты колер і выкарыстоўваецца для вырабу танных упрыгожанняў.

[Ням. Tompak з малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)