злучы́ць сов.

1. в разн. знач. соедини́ть; (концы, края чего-л. — ещё) срасти́ть;

з. канцы́ правадо́ў — соедини́ть (срасти́ть) концы́ проводо́в;

з. берагі́ ракі́ мо́стам — соедини́ть берега́ реки́ мосто́м;

з. сі́лы — соедини́ть си́лы;

з. вадаро́д з кісларо́дам — соедини́ть водоро́д с кислоро́дом;

2. с.-х. случи́ть, спа́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычыня́цца I несов.

1. (да чаго) служи́ть причи́ной (чего);

2. (да чаго) ока́зываться прича́стным (к чему);

3. происходи́ть, случа́ться;

1-3 см. прычыні́цца I;

4. страд. причиня́ться; доставля́ться; наноси́ться; см. прычыня́ць I

прычыня́цца II несов., возвр., страд. прикрыва́ться, притворя́ться; см. прычыні́цца II, прычыня́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

элеме́нт м.

1. в разн. знач. элеме́нт;

перыяды́чная сістэ́ма ~таў — периоди́ческая систе́ма элеме́нтов;

найважне́йшыя ~ты драматы́чнага тво́ра — важне́йшие элеме́нты драмати́ческого произведе́ния;

э. канстру́кцыі — элеме́нт констру́кции;

гальвані́чны э. — гальвани́ческий элеме́нт;

злачы́нныя ~ты — престу́пные элеме́нты;

2. только мн. (основные начала чего-л.) элеме́нты;

~ты матэма́тыкі — элеме́нты матема́тики

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изво́дI м., прост.

1. (расход чего-л.) пераво́д, -ду м., звод, род. зво́ду м.; тра́та, -ты ж.; (безрассудный) марнава́нне, -ння ср.;

2. (уничтожение) звод, род. зво́ду м., вынішчэ́нне, -ння ср.;

3. (мучение) мучэ́нне, -ння ср.; дайма́нне, -ння ср.; дапяка́нне, -ння ср.; (надоедание) назаля́нне, -ння ср.; см. изводи́ть 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

досто́йный

1. дасто́йны; (стоящий) ва́рты;

о́пыт, досто́йный подража́ния во́пыт, ва́рты перайма́ння;

быть досто́йным чего́-л. заслуго́ўваць чаго́е́будзь, быць дасто́йным (ва́ртым) чаго́е́будзь;

он досто́ин уваже́ния ён дасто́йны пава́гі, ён заслуго́ўвае пава́гі;

2. (заслуженный) заслу́жаны; (надлежащий) нале́жны;

досто́йная оце́нка заслу́жаная (нале́жная) ацэ́нка;

3. (почтенный) дасто́йны, паважа́ны;

досто́йный челове́к дасто́йны (паважа́ны) чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заблужде́ние ср.

1. памы́лка, -кі ж.; (ложное мнение) памылко́вая ду́мка, памылко́вы по́гляд;

вводи́ть в заблужде́ние уво́дзіць у зман;

впасть в заблужде́ние памылі́цца;

быть, находи́ться в заблужде́нии относи́тельно чего́-л. памыля́цца адно́сна чаго́е́будзь;

вы́вести кого́-л. из заблужде́ния растлума́чыць (паказа́ць) каму́е́будзь яго́ памы́лку;

2. (порок) уст. аблу́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́ло ср.

1. (у свиньи) лыч, род. лыча́ м., ры́ла, -ла ср.;

2. (лицо) груб., прост. ры́ла, -ла ср.;

кувши́нное ры́ло лісі́ная мо́рда;

вороти́ть ры́ло (от кого, от чего) адваро́чваць ры́ла (мо́рду) (ад каго, ад чаго);

ры́лом не вы́шел нос не даро́с;

ни у́ха ни ры́ла ні ву́ха ні ры́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пройти́сь

1. (пройти) прайсці́; (прогуляться) прайсці́ся;

пойду́ пройду́сь пайду́ прайду́ся;

2. (сделать скользящее движение, пробежаться) разг. прайсці́ся;

пройти́сь по стру́нам гита́ры прайсці́ся па стру́нах гіта́ры;

пройти́сь по ру́кописи прайсці́ся па ру́капісе;

пройти́сь по а́дресу кого́-, чего́-л. (по чьему́-л. а́дресу) прайсці́ся па а́драсе каго́-, чаго́е́будзь (па чыі́м-не́будзь а́драсе).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устра́ивать несов.

1. (сооружать, строить) устро́йваць, рабі́ць; (мастерить) майстрава́ць; (приспосабливать для чего-л.) прыстро́йваць, прыла́джваць;

2. (организовывать) арганізо́ўваць, нала́джваць; (справлять) спраўля́ць;

3. (производить, учинять) разг. устро́йваць, учыня́ць;

4. (приводить в порядок) упарадко́ўваць; (налаживать) нала́джваць, ула́джваць;

5. (помещать, определять) устро́йваць, ула́джваць, уладко́ўваць;

6. разг. (оказываться подходящим) падыхо́дзіць; (удовлетворять) задаво́льваць; см. устро́ить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вызнача́ць несов.

1. (выяснять, устанавливать) определя́ть;

2. (раскрывать содержание чего-л.) определя́ть;

3. (обусловливать, предопределять) определя́ть;

быццё ~ча́е свядо́масць — бытие́ определя́ет созна́ние;

4. обознача́ть;

5. выделя́ть;

6. (меру наказания) определя́ть;

7. (указывать направление, путь) намеча́ть; (в сочетании с нареч. напе́рад) предопределя́ть, предвосхища́ть, предреша́ть;

1-7 см. вы́значыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)