эшаланава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эшаланава́ны |
эшаланава́ная |
эшаланава́нае |
эшаланава́ныя |
| Р. |
эшаланава́нага |
эшаланава́най
эшаланава́нае |
эшаланава́нага |
эшаланава́ных |
| Д. |
эшаланава́наму |
эшаланава́най |
эшаланава́наму |
эшаланава́ным |
| В. |
эшаланава́ны (неадуш.)
эшаланава́нага (адуш.) |
эшаланава́ную |
эшаланава́нае |
эшаланава́ныя (неадуш.)
эшаланава́ных (адуш.) |
| Т. |
эшаланава́ным |
эшаланава́най
эшаланава́наю |
эшаланава́ным |
эшаланава́нымі |
| М. |
эшаланава́ным |
эшаланава́най |
эшаланава́ным |
эшаланава́ных |
Кароткая форма: эшаланава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эшаланава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эшаланава́ны |
эшаланава́ная |
эшаланава́нае |
эшаланава́ныя |
| Р. |
эшаланава́нага |
эшаланава́най
эшаланава́нае |
эшаланава́нага |
эшаланава́ных |
| Д. |
эшаланава́наму |
эшаланава́най |
эшаланава́наму |
эшаланава́ным |
| В. |
эшаланава́ны (неадуш.)
эшаланава́нага (адуш.) |
эшаланава́ную |
эшаланава́нае |
эшаланава́ныя (неадуш.)
эшаланава́ных (адуш.) |
| Т. |
эшаланава́ным |
эшаланава́най
эшаланава́наю |
эшаланава́ным |
эшаланава́нымі |
| М. |
эшаланава́ным |
эшаланава́най |
эшаланава́ным |
эшаланава́ных |
Кароткая форма: эшаланава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
юсцірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
юсцірава́ны |
юсцірава́ная |
юсцірава́нае |
юсцірава́ныя |
| Р. |
юсцірава́нага |
юсцірава́най
юсцірава́нае |
юсцірава́нага |
юсцірава́ных |
| Д. |
юсцірава́наму |
юсцірава́най |
юсцірава́наму |
юсцірава́ным |
| В. |
юсцірава́ны (неадуш.)
юсцірава́нага (адуш.) |
юсцірава́ную |
юсцірава́нае |
юсцірава́ныя (неадуш.)
юсцірава́ных (адуш.) |
| Т. |
юсцірава́ным |
юсцірава́най
юсцірава́наю |
юсцірава́ным |
юсцірава́нымі |
| М. |
юсцірава́ным |
юсцірава́най |
юсцірава́ным |
юсцірава́ных |
Кароткая форма: юсцірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
юсцірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
юсцірава́ны |
юсцірава́ная |
юсцірава́нае |
юсцірава́ныя |
| Р. |
юсцірава́нага |
юсцірава́най
юсцірава́нае |
юсцірава́нага |
юсцірава́ных |
| Д. |
юсцірава́наму |
юсцірава́най |
юсцірава́наму |
юсцірава́ным |
| В. |
юсцірава́ны (неадуш.)
юсцірава́нага (адуш.) |
юсцірава́ную |
юсцірава́нае |
юсцірава́ныя (неадуш.)
юсцірава́ных (адуш.) |
| Т. |
юсцірава́ным |
юсцірава́най
юсцірава́наю |
юсцірава́ным |
юсцірава́нымі |
| М. |
юсцірава́ным |
юсцірава́най |
юсцірава́ным |
юсцірава́ных |
Кароткая форма: юсцірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Вурзець ’павольна ісці, плесціся’ (Янка Купала, Ванк. дыс.). Няясна; магчыма, звязана з ву́рзаць ’хлябтаць, сёрбаць’ або з ву́рда ’буркаўка, вяртушка’, тады зыходная форма была б *вурдзець ’куляцца, бурчаць’, відаць, гукапераймальнае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ву́сень ’лічынка матылька’ (БРС, Шат., Сцяшк. МГ) ву́сень зборн. ’тс’ (КСТ), укр. ву́сень, гу́сень. Магчыма, утворана шляхам другаснай дэрывацыі ад ву́сеніца (гл.) як парная па роду форма тыпу лось — ласіца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Гарна́ткі ’каралавыя пацеркі’ (Касп.). Ці не з *гранаткі (да грана́т ’назва мінералу’)? У польск. мове ў значэнні ’напаўкаштоўны камень’ у XV–XVII стст. ужывалася форма granatek (гл. Слаўскі, 1, 338).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Караб’я ’вялікая лубяная каробка’ (Янк. I). Архаічная форма з суфіксам ‑bja, якая працягвае імёны ж. р. на L Параўн. ст.-слав. крабий, серб.-харв. крабца, ст.-польск. krobia, рус. коробья.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тарча́к ’галоўны корань дрэва, старчак’ (паст., Расл. св.), тарчма́к ’тс’ (бялын., ЛА, 1). Назоўнікі ад тарча́ць, паралельнага да тырча́ць (гл.), параўн. яшчэ старча́к ’тс’; апошняя форма пад уплывам тарчма, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ты́яка ‘тыя’ (Сцяшк. Сл.). Форма 3‑й ас. мн. л. ад той. Да той — ты́я (ТСБМ, Нас.), параўн. ты́jе ‘тс’ (Вруб.), пашыраная лакальным суфіксам ‑ка (Карскі 2-3, 55–56).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)