Verbum

сіла́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Чалавек вялікай фізічнай сілы.

|| ж. сіла́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

надзе́йны, -ая, -ае.

Такі, на якога можна спадзявацца, трывалы, моцны; пэўны.

Н. чалавек.

Надзейнае ўмацаванне.

|| наз. надзе́йнасць, -і, ж.

нябо́жчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Мёртвы чалавек, мярцвяк.

|| ж. нябо́жчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. нябо́жчыцкі, -ая, -ае.

пага́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

Нядобры чалавек, нягоднік.

|| ж. пага́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

падняво́льны, -ая, -ае.

1. Залежны, падначалены.

П. чалавек.

2. Тое, што і прымусовы.

Паднявольная праца.

|| наз. падняво́льнасць, -і, ж.

пра́ктык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Работнік, які добра вывучыў сваю справу на практыцы.

2. Практычны, дзелавы чалавек.

прафа́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Зусім недасведчаны чалавек у якой-н. галіне.

У нотах ён поўны п.

прытво́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які прытвараецца.

|| ж. прытво́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. прытво́ршчыцкі, -ая, -ае.

дабраду́шны, -ая, -ае.

Добры і мяккі па характары чалавек.

Гэта была дабрадушная і прыемная жанчына.

|| наз. дабраду́шнасць, -і, ж.

дакла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які робіць даклад (у 1 знач.).

|| ж. дакла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.