неўрапаталагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да неўрапаталогіі. Неўрапаталагічны кабінет. // Звязаны з парушэннем дзейнасці нервовай сістэмы. Неўрапаталагічны сімптом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўпралета́рый, ‑я, м.

У капіталістычным грамадстве — чалавек, які працуе на капіталістычным прадпрыемстве, але яшчэ звязаны з уласнай гаспадаркай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анама́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з анамаліяй; які адхіляецца ад нормы, ад агульнай заканамернасці, ненармальны. Анамальнае развіццё. Анамальная з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрапанімі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да антрапанімікі (антрапаніміі), звязаны з антрапанімікай (антрапаніміяй). Антрапанімічная формула. Антрапанімічны атлас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́шпартны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пашпарта. Пашпартны бланк. // Звязаны з выдачай пашпартоў. Пашпартны стол. Пашпартная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вандро́ўніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы вандроўніку, звязаны з вандроўніцтвам. Вандроўніцкае жыццё. Вандроўніцкі шлях. // Неабходны для вандроўніка, вандравання. Вандроўніцкі рыштунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакіро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лакіравання, прызначаны для лакіравання. Лакіровачны цэх. // Звязаны з лакіраваннем. Лакіровачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індустрыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з індустрыяй, яе развіццём; прамысловы. Індустрыяльная дзяржава. Індустрыяльны пралетарыят. Індустрыяльны павільён выстаўкі. Індустрыяльны тэхнікум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыллёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жылля, звязаны з яго выкарыстаннем. Жыллёвае пытанне. Жыллёвае будаўніцтва. Жыллёвыя ўмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геа...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: звязаны з Зямлёй, з навукай аб Зямлі, напрыклад: геасфера, геафізіка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)