субсі́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж. (кніжн.).

Грашовая або натуральная дапамога, якую аказвае каму-н. установа.

Дзяржаўная с. школе.

|| прым. субсідыя́рны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тампана́ж, -у, м. (спец.).

Запаўненне цэментам трэшчын, расколін у горных пародах, каб прадухіліць прасочванне вады з іх у буравыя свідравіны.

|| прым. тампана́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тані́чны¹, -ая, -ае (спец.).

У вершаскладанні: у якім аднолькавая колькасць націскных складоў у радках, а колькасць ненаціскных паміж імі — адвольная.

Танічнае вершаскладанне.

Т. верш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тра́верса і тра́верза, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (спец.).

Папярочная бэлька, перакладзіна для ўмацавання чаго-н., а таксама папярочная перагародка, сценка, пліта спецыяльнага прызначэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трайча́сты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з трох аднародных частак, прадметаў.

Трайчастыя вілы.

2. У выразе: трайчасты нерв (спец.) — пятая пара чэрапна-мазгавых нерваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ультрагу́к, -у, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Гук, утвораны ваганнямі высокай частаты (больш за 20 кГц), не ўспрымальны вухам чалавека.

|| прым. ультрагукавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фла́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (спец.).

Злучальная частка трубаправодаў, валоў і пад. ў выглядзе дыска з адтулінамі для балтоў.

|| прым. фла́нцавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цеплаабме́н, -у, м. (спец.).

Працэс пераносу цеплаты ад больш нагрэтых цел, асяроддзя і пад. да менш нагрэтых.

Ц. у атмасферы.

|| прым. цеплаабме́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цік², -у, м. (спец.).

Шчыльная льняная або баваўняная тканіна, звычайна паласатая, якая выкарыстоўваецца для абіўкі мэблі, пашыўкі чахлоў і пад.

|| прым. ці́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыбу́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Полы трубкападобны стрыжань курыльнай люлькі.

2. Сцябло.

Кукурузныя цыбукі.

3. Вінаградны чаранок, які выкарыстоўваецца для пасадкі (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)