радыяцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радыяцыі, звязаны з ёю. Радыяцыйная энергія. Радыяцыйнае выпрамяненне. Радыяцыйная бяспека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старажытнару́скі, ‑ая, ‑ае.

Які існаваў у часы Старажытнай Русі, звязаны з імі. Старажытнарускія помнікі пісьменнасці. Старажытнаруская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцэна́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сцэнарыя. Сцэнарны матэрыял. // Звязаны са стварэннем кінасцэнарыяў. Сцэнарны аддзел кінастудыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

класі́чны, -ая, -ае.

1. гл. класіцызм.

2. Які з’яўляецца класікам (у 1 знач.); створаны класікам, класікамі.

Беларускі к. пісьменнік.

Руская класічная літаратура.

3. Які мае адносіны да старажытнай грэка-рымскай культуры; антычны.

Класічная трагедыя.

Класічныя мовы.

4. Звязаны з вывучэннем антычных моў і літаратур.

Класічная філалогія.

5. Тыповы, характэрны.

К. прыклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прича́стный​II (имеющий отношение) які́ (што) ма́е дачыне́нне (да каго, да чаго), які́ (што) прычыня́ецца (да каго, да чаго); заме́шаны (у чым); звя́заны (з чым);

быть прича́стным к иску́сству мець дачыне́нне (прычыня́цца) да маста́цтва;

быть прича́стным к де́лу быць заме́шаным у спра́ве;

быть прича́стным к чему́-л. мець дачыне́нне (прычыня́цца) да чаго́-небудзь;

он к ним не прича́стен ён з і́мі не звя́заны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шку́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Які мае адносіны да шкуры (у 1 знач.), звязаны з апрацоўкай ці продажам шнур. Шкурныя абрэзкі.

2. Разм. Звязаны з клопатамі толькі пра асабістыя выгады, інтарэсы. [Шохан:] — Я думаў, Мудрык — Гамлет.. А ў яго шкурная праўда. Нават не эгаіст ён. Эгацэнтрыст... Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даві́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выцісканнем соку з садавіны, агародніны. // Прызначаны для гэтай мэты. Давільны прэс. Давільны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вандро́ўніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы вандроўніку, звязаны з вандроўніцтвам. Вандроўніцкае жыццё. Вандроўніцкі шлях. // Неабходны для вандроўніка, вандравання. Вандроўніцкі рыштунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анама́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з анамаліяй; які адхіляецца ад нормы, ад агульнай заканамернасці, ненармальны. Анамальнае развіццё. Анамальная з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрапанімі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да антрапанімікі (антрапаніміі), звязаны з антрапанімікай (антрапаніміяй). Антрапанімічная формула. Антрапанімічны атлас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)