пазапі́свацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Запісацца, унесці сябе ў спісы — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералячы́цца, ‑лячуся, ‑лечышся, ‑лечыцца; зак.

Разм. Доўгім, празмерным лячэннем давесці сябе да непажаданых вынікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавызвале́нне, ‑я, н.

Вызваленне самога сябе ад таго, што сціскае, звязвае; вызваленне ўласнымі сіламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаізаля́цыя, ‑і, ж.

Ізаляцыя самога (саміх) сябе ад каго‑, чаго‑н. Самаізаляцыя ад калектыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапаглыбле́нне, ‑я, н.

Паглыбленне ў сябе, у свой унутраны свет, у свае думкі, перажыванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапаглы́блены, ‑ая, ‑ае.

Паглыблены ў сябе, у свой унутраны свет, у свае думкі, перажыванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самасцвярджэ́нне, ‑я, н.

Сцвярджэнне сябе, сваёй асобы, прызнанне каштоўнасці, асабістай значнасці. Самасцвярджэнне творчай індывідуальнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. гл. капацца.

2. Закапаць частку свайго цела ў што-н.; засыпаць сябе чым-н.

З. ў сена.

З. ў кнігі, у работу (перан.: цалкам аддацца чытанню, рабоце).

|| незак. зако́пвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затулі́цца, -улю́ся, -у́лішся, -у́ліцца; зак. (разм.).

Засланіць сябе чым-н. ад чаго-н. або захінуцца ў што-н., схавацца за каго-, што-н., куды-н.

З. ад ветру.

З. ў плашч.

Хлопчык затуліўся за маці.

|| незак. зату́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карму́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Карыта, скрынка і пад., у якія кладуць корм для жывёлы, птушак.

2. перан. Пра месца, дзе можна пажывіцца, набыць што-н. для сябе незаконным спосабам (разм., неадабр.).

|| прым. карму́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)