Палабізава́ць ’лізнуць, паласавацца трошкі’ (Нар. лекс., полац.). Гл. лабзаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́пта ’непаваротлівая жанчына’ (Нар. сл.). Да рэптух ’торба’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Спры́вяль ‘абрыў’ (шчуч., З нар. сл.). Няясна; магчыма, балтызм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сыхыба́, сыхы́б ’хіба’ (драг., З нар. сл.). Гл. сіхібо́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Талалы́хаць (тълалы́хъць) ’ісці кульгаючы’ (мёрск., Нар. сл.). Гл. талыхаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Танка́ль ’танканогі высокі чалавек’ (стаўб., Нар. сл.). Гл. танклявы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тпру́ма — пра ігру на гармоніку (мсцісл., Нар. лекс.). Гукаперайманне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тро́йзелле ‘лекавая трава’ (жытк., Нар. Гом.). Гл. труйзеле, трызелле.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Канапля́нка, нараўл. конопля́нка ’цёплая парцяная хустка фабрычнага вырабу’ (ТСБМ, Сцяц. Нар.; браг., петрык., Шатал.; Мат. Гом.; гродз., З нар. сл.), ’невялікая баваўняная хустка’ (браг., Нар. словатв.), ’цёплая суконная або кашаміравая хустка’ (Сцяшк.; клец., КЭС; маладз., лях., Янк. Мат.), ’льняная хустка хатняга вырабу’ (шальч., Сл. паўн.-зах.), да каноплі (гл.). Утварылася шляхам намінацыі канапляная хустка (якая першапачаткова была канаплянай і больш грубай, таўсцейшай. чым льняная).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ма́йткі, ма́йткы, ма́йтке ’нагавіцы’ (Грыг., Федар. 6, Жд. 1, Нік., Оч.; віц., Шн. 3, Касп., шчуч., З нар. сл.; астрав., гродз., слуц., ДАБМ, к. 326), ’споднія штаны, пераважна з трыкатажу’ (Сцяц.; навагр. З нар. сл.), ’верхнія мужчынскія штаны’ (гродз., Сл. ПЗБ), ’жаночыя трусы’ (драг., КЭС, З нар. сл.). Запазычана з польск. majtki ’панталоны, трыко’, ’трусы’, ’штонікі’ < majtek ’матрос’ < гал. maat, maatje (Брукнер, 318). Гл. таксама ма́еткі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)